Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat Pistyń. Od niepamiętnych czasów Pistyń przyciąga uwagę i zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w historii, Pistyń pozostawił niezatarty ślad w ludzkości. W tym artykule zagłębimy się w wiele aspektów Pistyń, badając jego znaczenie, ewolucję w czasie i znaczenie w bieżącym kontekście. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć wszystko, co Pistyń ma do zaoferowania i jak ukształtował nasz świat w sposób, jakiego nigdy wcześniej sobie nie wyobrażaliśmy.
Przez pewien czas podczas zaboru austriackiego jako miasteczko wchodził w skład obwodu, czyli cyrkułu kołomyjskiego[3]. Pod koniec XIX w. jego częścią była Wybranówka[4].
W 1776 r. Marianna Ponińska ufundowała w Pistyniu parafię rzymskokatolicką, wznosząc w latach 1770 - 1780 drewniany kościół pw. Trójcy Przenajświętszej. Do końca XIX posługę w nim pełnili ojcowie bernardyni[5].
24 lipca 1943 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali ks. Józefa Grzesiowskiego, administratora tutejszej parafii[7]. 10 listopada i 24 grudnia 1944 r. zamordowali 46 Polaków. Spalili też kościół parafialny[8].
Urodzeni w Pistyniu
Jan Śliwiński (1844–1903) – organmistrz prowadzący we Lwowie w latach 1876-1903 największą wówczas firmę organmistrzowską w Galicji.
Jerzy Misiński (1892–1944) – kapitan Wojska Polskiego, lekkoatleta, działacz i dziennikarz sportowy
↑HenrykH.KomańskiHenrykH., SzczepanS.SiekierkaSzczepanS., EugeniuszE.RóżańskiEugeniuszE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 282, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC261139661.
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.