Placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel”
Obecnie Placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel” to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel” stał się podstawowym aspektem codziennego życia ludzi. Od mody po politykę, Placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel” przeniknął każdy aspekt współczesnego społeczeństwa. Przy tak wielu różnych opiniach i perspektywach ważne jest, aby głębiej zagłębić się w temat Placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel”, aby zrozumieć jego wpływ i znaczenie we współczesnym świecie. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel” i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w latach 1938–1939.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W okresie od 2 do 11 października 1938 roku oddziały Grupy Operacyjnej „Śląsk” zajęły Zaolzie. W ślad za wojskami operacyjnymi wzdłuż wyznaczonej linii granicznej służbę na granicy obejmowała Straż Graniczna. Dla nowo ustalonego odcinka granicy powołana została Komenda Obwodu Straży Granicznej „Cieszyn”[1].
Rozkazem nr 3 z 31 grudnia 1938 roku w sprawach reorganizacji jednostek na terenach Śląskiego, Zachodniomałopolskiego i Wschodniomałopolskiego okręgów Straży Granicznej, a także utworzenia nowych komisariatów i placówek, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski, działając na podstawie upoważnienia Ministra Skarbu z 14 października 1938 roku zarządził przeniesienie komisariatu i placówki II linii „Gorzyce” do Bogumina[2]. Ponadto komisariat SG „Gorzyce” miał zorganizować nowe placówki linii w miejscowościach: Bogumin, Wierzbice, Pudłów[3]. placówka Straży Granicznej I linii „Szonychel” weszła w skład komisariatu SG Bogumin[1].
Przypisy
- ↑ a b Kula 1994 ↓, s. 131.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 129-130.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 130.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.