Dziś temat Prokuratura na Litwie ma ogromne znaczenie w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i ciągłymi zmianami na świecie, Prokuratura na Litwie stał się obiektem zainteresowania wielu osób. Niezależnie od tego, czy Prokuratura na Litwie jest zjawiskiem kulturowym, odkryciem naukowym czy postacią historyczną, jego wpływ na nasze życie jest niezaprzeczalny. W tym artykule zbadamy różne aspekty Prokuratura na Litwie i jego wpływ w różnych obszarach, zapewniając szeroką i wzbogacającą wizję tego tematu, która wciąż przyciąga uwagę odbiorców na całym świecie.
![]() Siedziba Prokuratury Generalnej w Wilnie | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1990 |
Prokurator Generalny (Generalinis prokuroras) | |
Strona internetowa |
Prokuratura na Litwie funkcjonuje zgodnie z Konstytucją Republiki Litewskiej na zasadzie niezależności, a szczegółowe zasady działania określają ustawy i inne akty prawne. Głównym aktem prawnym regulującym działalność instytucji litewskiej prokuratury jest ustawa – Prawo o Prokuraturze (lt. Prokuratūros įstatymo pakeitimo, ang. Law on the Prosecutor's Office) z 13 października 1994, znowelizowana przez ustawę z 22 kwietnia 2003.
Niezależność prokuratora oraz jego działalność jedynie na podstawie i w granicach prawa jest zasadą konstytucyjną, ujętą w art. 118. Konstytucji Republiki Litewskiej (zmienianym dwukrotnie). Prokuratora Generalnego Republiki Litewskiej (lt. Generalinis prokuroras, ang. Prosecutor General) mianuje i odwołuje Prezydent, za zgodą jednoizbowego parlamentu (lt. Seimas). Konstytucja określa też podstawy struktury litewskiej prokuratury – składa się ona z Prokuratury Generalnej (lt. Generalinė prokuratūra, ang. Office of the Prosecutor General) oraz prokuratur miejscowych (lt. teritorinės prokuratūros, ang. territorial prosecutor’s offices).
Na Litwie 30 marca prokuratorzy obchodzą swoje święto zawodowe – Dzień Prokuratury, ustanowiony na pamiątkę złożenia przysięgi na wierność prawom Republiki Litewskiej przez zgromadzonych w budynku Prokuratury Generalnej prokuratorów, 30 marca 1990, niecałe trzy tygodnie po odzyskaniu przez Litwę niepodległości.
Prokuratorzy Generalni Republiki Litewskiej:
Zgodnie z ustawą – Prawo o Prokuraturze z 13 października 1994, gruntownie znowelizowaną 22 kwietnia 2003, prokuratura jest instytucją państwową wykonującą funkcje przepisane jej przez Konstytucję Republiki Litewskiej, niniejszą ustawę oraz inne przepisy prawa. Prokuratura strzeże praworządności i wspomaga sądy w administracji wymiarem sprawiedliwości.
Zgodnie z Prawem o Prokuraturze, prokuratura litewska, działając na podstawie i w granicach prawa, ma za zadanie:
W pierwotnym brzmieniu ustawy – Prawo o prokuraturze z 13 października 1994, prokuratura, reprezentując państwo, wspiera administrację wymiaru sprawiedliwości oraz strzeże praworządności. Do głównych zadań prokuratury należało:
Prokuratura litewska zorganizowana jest trójstopniowo. Najwyżej w hierarchii znajduje się Prokuratura Generalna, na czele której stoi Prokurator Generalny. Prokuraturze Generalnej podlega bezpośrednio pięć okręgów, które z kolei dzielą się na rejony odpowiadające gminom lub miastom wydzielonym. W prokuraturze zatrudnionych jest 1676 osób, z czego 885 to prokuratorzy (stan na 25 kwietnia 2007)[1].
Prokurator Generalny jest mianowany i odwoływany przez Prezydenta za zgodą parlamentu na siedmioletnią kadencję. Osoba mianowana na stanowisko Prokuratora Generalnego musi:
Przed objęciem urzędu osoba mianowana składa przysięgę następującej treści:
Przysięga może być złożona bez ostatniego zdania. Przysięgę odbiera Prezydent.
Mandat Prokuratora Generalnego wygasa w razie:
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 13 maja 2003. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.