Przekładnia hydrokinetyczna
Dziś Przekładnia hydrokinetyczna jest tematem o wielkim znaczeniu we współczesnym społeczeństwie. Jej wpływ rozciąga się na różne obszary współczesnego życia, wywołując szeroką debatę i kontrowersje. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym Przekładnia hydrokinetyczna zdobył znaczącą pozycję, wzbudzając ogromne zainteresowanie i ciekawość ogółu społeczeństwa. Celem tego artykułu jest analiza i poznanie różnych perspektyw i opinii na temat Przekładnia hydrokinetyczna, w celu przedstawienia szerszej i bardziej wszechstronnej wizji tego, tak aktualnego dzisiaj, tematu.
Przekładnia hydrokinetyczna (nazywana też zmiennikiem momentu – z ang. torque converter) to przekładnia hydrauliczna, w której wykorzystywana jest energia kinetyczna cieczy, najczęściej oleju hydraulicznego, jako medium przekazującego energię z pompy (element czynny) do turbiny (element bierny). Pomiędzy pompą a turbiną znajduje się kierownica, zmieniająca parametry energetyczne cieczy.
Cechą charakterystyczną przekładni hydrokinetycznej jest brak sztywnego połączenia, co pozwala na nawet znaczne przeciążanie przekładni, bez niebezpieczeństwa przeciążenia układu napędowego. Wadą tej przekładni jest stosunkowo niska sprawność.
Przekładnia hydrokinetyczna jest podstawowym elementem większości automatycznych skrzyń biegów.
W początkowym okresie parowego napędu turbinowego statków była stosowana jako reduktor i rewers. Wymagała intensywnego chłodzenia wypełniającą ją wodą zaburtową. Ze względu na niską sprawność zastąpiona przekładnią zębatą.
Przekładnia hydrokinetyczna była także stosowana w "Luxtorpedach" - spalinowych wagonach motorowych kursujących na sieci PKP w latach 1933 – 1939 oraz w ładowarce jednonaczyniowej Ł-34 produkcji huty Stalowa Wola.
Stosowana jest również w wózkach widłowych Clark z silnikiem spalinowym Perkins. Pracuje w oleju.
