Raciuny
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Raciuny, analizując jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w różnych kontekstach. Od czasu pojawienia się Raciuny wywołuje ciągłą debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa, którzy starają się zrozumieć jego znaczenie w życiu codziennym. Z biegiem lat Raciuny ewoluował i nabrał nowych znaczeń, co doprowadziło do wzrostu zainteresowania badaczy i uczonych tym tematem. W tym sensie ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Raciuny, odniesienie się do różnych podejść i dostarczenie cennych informacji osobom zainteresowanym poszerzaniem swojej wiedzy na ten temat.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r.  | |
 55°39′20″N 27°08′34″E/55,655556 27,142778
| |
Raciuny (biał. Рацюны; ros. Ратюны) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Słobódka.
Historia
W latach 1921–1939 wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[1][2] (od 1926 w województwie wileńskim[3]), w powiecie brasławskim, w gminie Brasław[2] a następnie w gminie Słobódka[4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało wieś 112 osób, 102 było wyznania rzymskokatolickiego a 10 prawosławnego. Jednocześnie 4 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 108 białoruska. Było tu 19 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 25 domach zamieszkiwało 133 osoby[5].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Słobódce. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Słobódce[4].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR.
Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 4.
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1339.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 13.