Raimundas Karoblis

Var1 to koncepcja, która w ostatnich latach przyciągnęła uwagę wielu osób. Poprzez swój wpływ na różne aspekty współczesnego życia, var1 wywołał debaty, refleksje i liczne badania. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze zmienną var1, od jej wpływu na społeczeństwo po ewolucję w czasie. Dodatkowo omówimy różne perspektywy i opinie na temat var1, aby zapewnić pełniejsze zrozumienie tego tematu. Bez wątpienia var1 stał się tematem globalnego zainteresowania, który nie pozostawia nikogo obojętnym.

Raimundas Karoblis
Ilustracja
Data urodzenia

14 kwietnia 1968

Zawód, zajęcie

prawnik, urzędnik państwowy, dyplomata

Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Stanowisko

minister obrony (2016–2020)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP

Raimundas Karoblis (ur. 14 kwietnia 1968 w rejonie poswolskim[1]) – litewski prawnik, urzędnik państwowy i dyplomata, ambasador Litwy przy Światowej Organizacji Handlu oraz Unii Europejskiej, wiceminister spraw zagranicznych, a w latach 2016–2020 minister obrony.

Życiorys

Z wykształcenia prawnik, w 1992 ukończył studia na Uniwersytecie Wileńskim. Przez dwa lata pracował jako konsultant prawny w Litewskim Instytucie Wolnego Rynku, następnie został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 1996 był wicedyrektorem, a od 1997 dyrektorem departamentu spraw gospodarczych. Od 1999 do 2003 pełnił funkcję radcy ministra w stałym przedstawicielstwie Litwy przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie. Od 2000 jednocześnie stał na czele stałego przedstawicielstwa przy WTO. W 2003 powrócił na dyrektorskie stanowisko do departamentu spraw gospodarczych. W latach 2005–2007 kierował departamentem handlu zagranicznego w MSZ. Od 2007 do 2010 był zastępcą stałego przedstawiciela przy Unii Europejskiej, następnie do 2015 sprawował urząd ambasadora kierującego tą placówką. W sierpniu 2015 powołany na wiceministra spraw zagranicznych w rządzie Algirdasa Butkevičiusa[1].

13 grudnia 2016 w nowo utworzonym gabinecie Sauliusa Skvernelisa objął stanowisko ministra obrony[2]. Zakończył urzędowanie 11 grudnia 2020. W marcu 2022 powrócił na funkcję wiceministra spraw zagranicznych, odpowiedzialnego m.in. a relacje z instytucjami unijnymi oraz handel zagraniczny[3], sprawował ją do sierpnia tegoż roku. Również w 2022 objął urząd ambasadora Unii Europejskiej w Tadżykistanie[4].

Odznaczenia

W 2019 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[5].

Przypisy