Dzisiaj chcemy poruszyć temat Rastislav Káčer, gdyż jest to temat, który wzbudził duże zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Rastislav Káčer to temat obecny na przestrzeni dziejów, będący przedmiotem analiz i debat w wielu obszarach. W tym artykule proponujemy dogłębne zbadanie różnych wymiarów Rastislav Káčer, aby zapewnić naszym czytelnikom kompleksową i wzbogacającą wizję tego tematu. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, w tym jego implikacje w różnych aspektach życia codziennego, naszym celem jest zaoferowanie szerokiej i kompletnej perspektywy, która pozwala nam lepiej zrozumieć znaczenie i wpływ Rastislav Káčer na nasze społeczeństwo.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
9 lipca 1965 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dyplomata, chemik |
Alma Mater |
Słowacki Uniwersytet Techniczny w Bratysławie, Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie |
Stanowisko |
minister spraw zagranicznych i europejskich (2022–2023) |
Rastislav Káčer (ur. 9 lipca 1965[1] w m. Nová Baňa[2]) – słowacki dyplomata i chemik, ambasador w Stanach Zjednoczonych, na Węgrzech i w Czechach, w latach 2022–2023 minister spraw zagranicznych i europejskich.
Ukończył szkołę średnią w Nitrze (1983) oraz studia z chemii organicznej na Słowackim Uniwersytecie Technicznym w Bratysławie (1989). W 1995 został absolwentem instytutu stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie[3]. Pracował m.in. w instytucie zootechniki w Nitrze, od pierwszej połowy lat 90. zawodowo związany z dyplomacją. Był dyrektorem wydziału analiz i planowania oraz dyrektorem generalnym sekcji organizacji międzynarodowych i polityki bezpieczeństwa. W latach 2001–2003 pełnił funkcję sekretarza stanu w ministerstwie obrony. Następnie do 2008 zajmował stanowisko ambasadora Słowacji w USA. Później kierował firmą doradczą Fipra, był też prezesem think tanku Globsec[3]. W latach 2013–2018 pełnił funkcję ambasadora na Węgrzech, potem ponownie związany z sektorem prywatnym jako właściciel przedsiębiorstwa konsultingowego RK Strategies. W 2020 został ambasadorem w Czechach[3], stanowisko to zajmował do 2022.
We wrześniu 2022 objął urząd ministra spraw zagranicznych i europejskich w rządzie Eduarda Hegera[1]. W marcu 2023 wraz z premierem i kilkoma innymi członkami rządu przystąpił do ugrupowania Demokraci[4]. W maju 2023 podał się do dymisji z funkcji ministra[5], zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem w tym samym miesiącu.