Dziś Raszyd Nurgalijew to temat, który budzi ogromne zainteresowanie i uwagę na całym świecie. Od wielu lat Raszyd Nurgalijew jest przedmiotem studiów i badań ekspertów w tej dziedzinie, a jego znaczenie wzrasta wraz z upływem czasu. Zarówno w sferze akademickiej, jak i publicznej, Raszyd Nurgalijew wywołał głębokie debaty i refleksje na temat jego wpływu na społeczeństwo i życie codzienne. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Raszyd Nurgalijew, analizując jego znaczenie i implikacje w różnych kontekstach.
![]() | |
Pełne imię i nazwisko |
Рашид Гумарович Нургалиев |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1956 |
minister spraw wewnętrznych Federacji Rosyjskiej | |
Okres |
od 9 marca 2004 |
Poprzednik | |
Następca | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Raszyd Gumarowicz Nurgalijew (ros. Рашид Гумарович Нургалиев; ur. 8 października 1956 w Dżetygarze, Kazachska SRR) – radziecki i rosyjski funkcjonariusz służb specjalnych, działacz państwowy, polityk, minister spraw wewnętrznych Federacji Rosyjskiej w latach 2004-2012
Pochodzi z rodziny tatarskiej[1].
Po ukończeniu w 1979 studiów w Uniwersytecie Państwowym im. O. W. Kuusinena w Pietrozawodsku przez dwa lata pracował jako nauczyciel fizyki w szkole we wsi Nadwojcy w Karelskiej ASRR.
W 1981 rozpoczął służbę w organach Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego Karelskiej ASRR, gdzie pełnił funkcje kolejno: oficera operacyjnego wydziału rejonu kalewalskiego i wydziału miejskiego w Kostomukszy, naczelnika wydziału rejonu miedwieżjegorskiego oraz szefa wydziału ds. walki z terroryzmem Republiki Karelia.
Od 1995 pracował w centralnych organach Federalnej Służby Kontrwywiadu, a następnie Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Był głównym inspektorem zarządu organizacyjno-inspektorskiego i kierownikiem wydziału zarządu bezpieczeństwa własnościowego.
W latach 1998–1999 kierował wydziałem Głównego Zarządu Kontroli w administracji Prezydenta Rosji. Następnie ponownie pracował w FSB: od 1999 był naczelnikiem zarządu ds. walki z przemytem i handlem narkotykami w Departamencie Bezpieczeństwa Ekonomicznego, a później zastępcą dyrektora FSB i naczelnikiem zarządu inspektorskiego.
W 2002 został powołany na stanowisko pierwszego zastępcy ministra spraw wewnętrznych odpowiedzialnego za pracę milicji kryminalnej, walkę z przestępczością zorganizowaną, handlem narkotykami oraz terroryzmem. 9 marca 2004 objął kierownictwo resortu spraw wewnętrznych.
10 kwietnia 2010 roku, decyzją premiera Władimira Putina, został jednym z członków specjalnej rosyjskiej komisji rządowej do zbadania przyczyn katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku[2].
Został przewodniczącym rady powierniczej Federacji Hokeja Rosji[3][4].