W dzisiejszym świecie Renate Künast to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo, czy wpływ na różne obszary życia codziennego, Renate Künast stał się stałym tematem rozmów między ekspertami a ogółem społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane ze zmienną Renate Künast, analizując jej znaczenie, implikacje i ewolucję w czasie. Od samego początku do ostatecznego wyniku, Renate Künast stanowi temat bardzo interesujący, który zasługuje na zbadanie z różnych punktów widzenia.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1955 |
---|---|
Minister rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów Niemiec | |
Okres |
od 12 stycznia 2001 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Jürgen Trittin (p.o.) |
Renate Elly Künast (ur. 15 grudnia 1955 w Recklinghausen) – niemiecka polityk i prawniczka, członkini Sojuszu 90/Zielonych, posłanka do Bundestagu, w latach 2001–2005 minister rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów.
Ukończyła socjologię na Fachhochschule w Düsseldorfie, w latach 1977–1979 była pracownikiem socjalnym w zakładzie karnym w Berlinie. Później podjęła studia na wydziale prawa Wolnego Uniwersytetu Berlina. W 1985 zdała państwowy egzamin prawniczy II stopnia, po czym podjęła praktykę w zawodzie adwokata.
W 1979 dołączyła do Alternativen Liste Berlin, na bazie której powstał berliński oddział Zielonych. W czasach studenckich brała aktywny udział w protestach przeciwko składowisku odpadów nuklearnych w Gorleben[2]. W 1982 dołączyła do komitetu zarządzającego swojego ugrupowania[2]. W latach 1989–2000 zasiadała w Izbie Deputowanych, od 1989 do 1990 i od 1998 do 2000 przewodniczyła frakcji Zielonych w berlińskim parlamencie.
W latach 2000–2001 obok Fritza Kuhna była współprzewodniczącą federalnych struktur Związku 90/Zielonych. W styczniu 2001 dołączyła do pierwszego rządu Gerharda Schrödera jako minister rolnictwa, polityki żywnościowej i ochrony konsumentów. Urząd ten sprawowała również w drugim gabinecie tego kanclerza do października 2005.
W 2002 po raz pierwszy uzyskała mandat posłanki do Bundestagu. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach w 2005, 2009, 2013, 2017[3] i 2021[4]. Od 2005 do 2013 pełniła funkcję współprzewodniczącej klubu deputowanych swojego ugrupowania. W 2011 była kandydatką Zielonych na burmistrza Berlina[5].