W dzisiejszym świecie Rendez-vous ze śmiercią reprezentuje temat rosnącego zainteresowania we wszystkich obszarach społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i coraz bardziej oczywistą globalizacją, Rendez-vous ze śmiercią stał się istotnym tematem, który dotyka ludzi w każdym wieku, płci i narodowości. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na politykę i kulturę, Rendez-vous ze śmiercią okazał się kwestią wieloaspektową, która zasługuje na głębszą uwagę i analizę. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Rendez-vous ze śmiercią i omówimy jego znaczenie we współczesnym świecie.
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Język | |||
| Data wydania | |||
| Pierwsze wydanie polskie | |||
| Przekład | |||
| |||
Rendez-vous ze śmiercią (ang. Appointment with Death) – powieść Agaty Christie opublikowana w roku 1938.
Akcja rozgrywa się w Jerozolimie, gdzie na wycieczkę przyjeżdża rodzina Boyntonów. Stara pani Boynton jest osobą otyłą i bardzo schorowaną, co nie przeszkadza jej tyranizować swych bliskich – najstarszego syna wraz z synową oraz troje młodszych potomstwa. W pełni ich sobie podporządkowuje, pastwi psychicznie i odcina od reszty otoczenia. Podczas wycieczki strach młodych Boyntonów przed matką przeistacza się w nienawiść i chęć buntu. Uświadamiają sobie bowiem, jak bardzo dali się przez całe życie tyranizować matce, oraz to, iż przez dotychczasową izolację praktycznie nie są w stanie normalnie funkcjonować wśród ludzi. Podczas wypadu do Petry starsza kobieta zostaje zamordowana przez wstrzyknięcie jej śmiertelnej dawki digitalisu. Sprawę podejmuje się rozwiązać przebywający w okolicy detektyw Herkules Poirot.
Wbrew pozorom mordercą nie jest nikt z rodziny Boyntonów. Zamieszanie powstało wskutek tego, iż z racji silnego motywu jej członkowie podejrzewali siebie nawzajem i próbowali ochraniać, a co za tym idzie – utrudniali śledztwo. Panią Boynton zabiła lady Westholme – członkini parlamentu z wygórowanymi ambicjami politycznymi, obawiając się szantażu ze strony starszej kobiety. Lady Westholme za młodu przebywała bowiem w więzieniu, a jej strażniczką była Boynton. Zbrodni udaje jej się dokonać bez większego trudu, wykorzystując łatwowierność panny Pierce, którą za pomocą paru zręcznych sztuczek przekonuje, iż nie miała możliwości morderstwa. Gdy lady Westholme orientuje się, że jej zbrodnia została wykryta, popełnia samobójstwo – nie wyobraża sobie bowiem życia bez kariery politycznej, która w tej sytuacji jest zniweczona.