Temat Rezerwat przyrody Grocholin budzi debatę i zainteresowanie od długiego czasu. Od swoich początków do dzisiejszego znaczenia, Rezerwat przyrody Grocholin był przedmiotem badań, analiz i dyskusji w różnych dziedzinach wiedzy. Wraz z ewolucją społeczeństwa i postępem technologicznym rola Rezerwat przyrody Grocholin nabrała nowych wymiarów i nabrała różnych znaczeń. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Rezerwat przyrody Grocholin i jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w nauce, Rezerwat przyrody Grocholin pozostaje intrygującym tematem, który zasługuje na dogłębne zbadanie.
rezerwat leśny | |
Typ rezerwatu |
fitocenotyczny[1] |
---|---|
Podtyp rezerwatu |
zbiorowisk leśnych[1] |
Państwo | |
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1967 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
17,34 ha |
Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Kcynia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nakielskiego ![]() | |
![]() |
Rezerwat przyrody Grocholin – rezerwat leśny położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Kcynia[1]. Początkowo zajmował powierzchnię 12,10 ha[2]; w 2013 roku został powiększony do 17,34 ha[1].
Celem ochrony w rezerwacie jest zachowanie fragmentów łęgu wiązowo-jesionowego oraz grądu środkowoeuropejskiego w dorzeczu Noteci[1].
Obszar rezerwatu podlega ochronie ścisłej[1][3].
Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Pojezierze Gnieźnieńskie, w pobliżu wsi Grocholin (między miastami Kcynia i Gołańcz). Zajmuje fragment kompleksu leśnego, należącego do leśnictwa Laskowica, nadleśnictwo Szubin[4].
Rezerwat został utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dn. 7 października 1967 r.[1][2].
Ochronie w rezerwacie podlega las łęgowy jesionowo-olszowy oraz las grądowy[5].
W zespole łęgu dominuje jesion wyniosły z domieszką olszy czarnej i lipy drobnolistnej. W warstwie krzewów występuje czeremcha zwyczajna, leszczyna i dziki bez czarny. W runie leśnym wiosną dominuje ziarnopłon wiosenny, a w późniejszym okresie wegetacji występuje podagrycznik pospolity, jaskier kosmaty, gwiazdnica gajowa i gajowiec żółty[5].
W lesie o charakterze grądu środkowoeuropejskiego dominuje starodrzew grabowo-dębowy, z domieszką jesionu wyniosłego. W słabo rozwiniętej warstwie krzewów spotyka się: leszczynę pospolitą, czeremchę zwyczajną, trzmielinę europejską i bez czarny. W warstwie roślin zielnych zwarte powierzchnie tworzy kokorycz pusta, ziarnopłon wiosenny, gajowiec żółty, prosownica rozpierzchła, podagrycznik pospolity i zawilec gajowy[5].
W rezerwacie rośnie również wiąz polny, który najlepsze warunki znajduje we wschodniej i północnej jego części. Wśród drzew o wymiarach pomnikowych, znajduje się pięć dębów szypułkowych[6].
Gatunki lokalnej fauny to m.in. żaba moczarowa, ropucha szara, jaszczurka żyworodna, świstunka leśna, sikora uboga oraz dziwonia[7].