Dzisiaj Rybitwa amazońska jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu w dzisiejszym społeczeństwie. Coraz więcej osób angażuje się i interesuje Rybitwa amazońska, szukając informacji, opinii i porad na ten temat. W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Rybitwa amazońska, analizując jego różne aspekty i oferując kompleksowe podejście, które pozwala czytelnikom lepiej zrozumieć jego znaczenie i implikacje. Od powstania do dzisiejszego wpływu, Rybitwa amazońska to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym, a dzięki temu artykułowi mamy nadzieję przedstawić szeroką i szczegółową wizję, która pomoże wzbogacić wiedzę i zrozumienie tego tematu.
Phaetusa simplex[1] | |||
(J.F. Gmelin, 1789) | |||
![]() osobnik dorosły w szacie godowej | |||
![]() osobnik dorosły w szacie spoczynkowej | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Phaetusa | ||
Gatunek |
rybitwa amazońska | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() |
Rybitwa amazońska[5] (Phaetusa simplex) – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny rybitw (Sterninae) w rodzinie mewowatych (Laridae), zamieszkujący Amerykę Południową. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Gatunek ten opisał Johann Friedrich Gmelin w 1789 roku, nadając mu nazwę Sterna simplex. Holotyp pochodził z Kajenny (obecnie Gujana Francuska)[2]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Phaetusa, którego jest jedynym przedstawicielem[5][6]. Autorzy Handbook of the Birds of the World oraz serwis Birds of the World wyróżniają dwa podgatunki[2][7][8]:
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje P. simplex za gatunek monotypowy, gdyż uważa, że różnice między wyżej wymienionymi populacjami mają charakter ekokliny[6].
Występuje na większości obszaru Ameryki Południowej na wschód od Andów aż po północną Argentynę[6]; odrębna, izolowana populacja w zachodnim w Ekwadorze na zachód od Andów najprawdopodobniej wymarła[4][9]. Zimuje na rzekach i wybrzeżach[8]. Zabłąkane osobniki spotykane były m.in. w stanach Illinois, New Jersey, na Bermudach i Kubie[9].
Jest to większy gatunek rybitwy osiągający długość ciała 38–42 cm; masa ciała 208–247 g[8].
Czapeczka (gęstsze pióra na głowie) i lotki pierwszego rzędu czarne[10][9][8]. Ogon i krawędzie skrzydeł są szaro-popielate[9], lotki drugiego rzędu i pokrywy skrzydłowe duże – białe[8]. Masywny dziób koloru żółtego podobnie jak nogi i stopy[10][9]. W szacie spoczynkowej czoło białe[9]. Brak dymorfizmu płciowego[9]. Młode osobniki mają czapeczkę i skrzydła koloru brązowego[9].
Występuje blisko rzek, jezior, na łachach, okazjonalnie na wybrzeżach lagun[9][10].
Gatunek drapieżny, nad rzekami stadami lecą bardzo szybko, następnie zanurzają dziób i chwytają rybę[9]. Poza rybami łapią także owady w locie[9].
W okresie godowym rybitwy amazońskie w wielkich stadach gniazdują na plażach i wydmach[9]. Co ciekawe stada rybitw co roku zmieniają miejsca lęgów, najprawdopodobniej ze względu na występowanie drapieżników[9]. Gniazdo to dołek w piasku, samica składa od 2 do 3 brązowych jaj z brunatnym plamkowaniem[9].
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje rybitwę amazońską za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2023 roku organizacja Wetlands International szacowała liczebność populacji na 35–125 tysięcy osobników, zaś jej trend oceniała jako stabilny[4][11]. Do zagrożeń dla gatunku należą m.in. prześladowanie przez węże czy wycinka lasów[9].