Sławomir Sierakowski

W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Sławomir Sierakowski, temacie, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Sławomir Sierakowski to bardzo szeroki i istotny temat w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ ma wpływ na różne obszary codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Sławomir Sierakowski, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na kulturę i życie ludzi. Ponadto przeanalizujemy jego znaczenie w obecnym kontekście i to, w jaki sposób wyznacza trendy w różnych obszarach. Jesteśmy pewni, że ten artykuł dostarczy Ci cennych informacji i pomoże lepiej zrozumieć znaczenie i wpływ Sławomir Sierakowski na dzisiejsze społeczeństwo.

Sławomir Sierakowski
Ilustracja
Sławomir Sierakowski (2014)
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1979
Warszawa

Zawód, zajęcie

publicysta, socjolog, krytyk literacki i teatralny, wydawca, dramaturg

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

Krytyka Polityczna

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Sławomir Witold Sierakowski[1] (ur. 4 listopada 1979[2] w Warszawie[3]) – polski publicysta, socjolog, krytyk literacki i teatralny, wydawca, okazjonalnie dramaturg, założyciel i redaktor naczelny pisma „Krytyka Polityczna”, internetowego „Dziennika Opinii” oraz Wydawnictwa Krytyki Politycznej, współtwórca REDakcji[a].

Życiorys

Dzieciństwo

Wychowywał się na osiedlu bloków na warszawskich Jelonkach[3].

Wykształcenie

Sławomir Sierakowski w trakcie obchodów ukraińskiego Dnia Niepodległości w Warszawie, 2022.

Ukończył Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, w ramach których studiował filozofię, ekonomię i socjologię, dyplom magistra socjologii uzyskując w 2003 roku[4]. Podjął studia doktoranckie w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego[5] i był stypendystą Collegium Invisibile, Ministra Edukacji Narodowej, Instytutu Goethego oraz niemieckich fundacji GFPS i DAAD, a także amerykańskiego The German Marshall Fund oraz na uniwersytetach w Princeton, Yale’a i Harvarda.

Działalność organizacyjna

W 2005 został prezesem Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego, które prowadzi 5 centrów kultury (Warszawa, Gdańsk, Łódź, Cieszyn, Kijów) oraz 25 lokalnych klubów w Polsce, Ukrainie, Rosji i Niemczech. Od 2012 jest dyrektorem Instytutu Studiów Zaawansowanych w Warszawie.

W czerwcu/lipcu 2022 zorganizował z sukcesem zbiórkę pieniędzy na zakup drona Bayraktar dla Ukrainy w celu wsparcia jej podczas rosyjskiej inwazji. W ciągu miesiąca zebrano ponad 24 mln zł. Producent Bayraktara zadeklarował, że przekaże Ukrainie maszynę bezpłatnie, a zebrane pieniądze zostaną przekazane na pomoc humanitarną[6][7] (podobnie postąpił podczas analogicznej zbiórki miesiąc wcześniej na Litwie, zorganizowanej przez dziennikarza Andryusa Tapinasa, co było inspiracją dla akcji Sierakowskiego[8]).

Działalność publicystyczna

Zajmuje się przede wszystkim tematyką polityczną, pisząc do m.in. „Krytyki Politycznej”, „Gazety Wyborczej”, „Newsweeka”, „Polityki”, i kulturalną: wraz z Kingą Dunin i Cezarym Michalskim prowadził program Lepsze książki w TVP Kultura). Od jesieni 2008 prowadził wraz z Rafałem Ziemkiewiczem program „Pojedynek” w TVP Historia. Jest felietonistą „New York Timesa”[9].

Działalność artystyczna

11 listopada 2007 w TR Warszawa miała miejsce premiera Szewców u bram według Witkacego w reżyserii Jana Klaty, z którym Sierakowski współpracował jako dramaturg, a także współautor adaptacji.

W 2008 wystąpił w filmie izraelskiej artystki Ja’el Bartany Mary Koszmary, w którym na pustym Stadionie Dziesięciolecia wygłasza przemówienie o powrocie trzech milionów Żydów do Polski. Przemówienie napisał razem z Kingą Dunin[10]. Mary Koszmary miały premierę w Centrum Pompidou w Paryżu i były pokazywane w najlepszych muzeach w ponad 20 krajach (m.in. w Jewish Museum i Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, Tate Modern w Londynie, AGO w Toronto, UCI w Los Angeles). Część II: Mur i Wieża powstała w 2009 roku, część III: Zamach reprezentowała Polskę na Biennale w Wenecji w 2011.

Nagrody

W 2007 znalazł się w finale nagrody dziennikarskiej Grand Press, a w 2008 w finale Nagrody im. Barbary Łopieńskiej.

Uwagi

  1. ↑ otwartej świetlicy kulturalnej mieszczącej się przy ul. Chmielnej w Warszawie

Przypisy

  1. ↑ Stowarzyszenie im. Stanisława Brzozowskiego. krs-online.com.pl. . (pol.).
  2. ↑ Nowa Zofia. . .
  3. ↑ a b Piotr Bączek, Spóźniony rewolucjonista, 19 marca 2013.
  4. ↑ Pamięć ponad granicami. Rzecz o nowym kosmopolityzmie , Katalog – Uniwersytet Warszawski – APD, 2003 .
  5. ↑ Ewa Winnicka: Pójdziemy, zobaczymy. Polityka (tygodnik), 2006-06-10, nr 23 (2557) s. 36–39. .
  6. ↑ Bayraktar dla Ukrainy , zrzutka.pl .
  7. ↑ Marcin Kozłowski, Magdalena Bojanowska, Polska zbiórka na Bayraktara. Producent przekaże drona za darmo. "Efekt naszych wysiłków podwojony!" , gazetapl, 28 lipca 2022 .
  8. ↑ Marcin Koziestański, Zabójczy dron Bayraktar dla Ukrainy jest już na Litwie. Zostanie przekazany armii Zełenskiego w najbliższym czasie , Nowa Trybuna Opolska, 4 lipca 2022 .
  9. ↑ Slawomir Sierakowski. NYT. .
  10. ↑ Mary Koszmary w serwisie Culture.pl

Bibliografia