W dzisiejszym świecie SMS A 40 stał się tematem najwyższej wagi i zainteresowania szerokiego grona ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w dziedzinie nauki czy wpływ na rozwój gospodarczy, SMS A 40 zdołał przyciągnąć uwagę i debatę ekspertów, profesjonalistów i obywateli na całym świecie. W całej historii SMS A 40 odegrał kluczową rolę w ewolucji różnych aspektów życia ludzkiego, a jego badanie i zrozumienie są niezbędne, aby stawić czoła wyzwaniom i możliwościom, które pojawiają się dzisiaj. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ, znaczenie i implikacje SMS A 40, analizując jego różne aspekty i oferując globalny pogląd na jego znaczenie we współczesnym świecie.
![]() Bliźniaczy torpedowiec A 47 | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
1916 |
Wodowanie |
2 września 1916 |
![]() | |
Nazwa |
A 40 |
Wejście do służby |
grudzień 1916 |
Wycofanie ze służby |
listopad 1918 |
![]() | |
Nazwa |
A 22 PC → A 22 |
Wejście do służby |
czerwiec 1919 |
Wycofanie ze służby |
1927 |
Los okrętu |
złomowany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
normalna: 227 ton |
Długość | |
Szerokość |
5,3 m |
Zanurzenie |
2,1 m |
Napęd | |
turbina parowa Schichau o mocy 3250 KM 1 kocioł Marine, 1 śruba | |
Prędkość |
25 węzłów |
Zasięg |
690 Mm przy prędkości 20 węzłów |
Uzbrojenie | |
2 działa kal. 88 mm | |
Wyrzutnie torpedowe |
1 × 450 mm |
Wyposażenie | |
trały | |
Załoga |
29 |
SMS A 40 – niemiecki torpedowiec z okresu I wojny światowej, jedna z 24 jednostek typu A 26. Okręt został zwodowany 2 września 1916 roku w stoczni Schichau w Elblągu, a w skład Kaiserliche Marine wszedł we wrześniu 1916 roku. Jednostka została internowana przez Belgów w listopadzie 1918 roku, po czym wcielona do ich floty w czerwcu 1919 roku pod nazwą A 22 PC. Okręt został wycofany ze służby w 1927 roku i następnie złomowany.
SMS[a] A 40 był jednym z dwudziestu czterech bliźniaczych torpedowców typu A 26 (A II), zaprojektowanych jako rozwinięcie okrętów typu A 1[1][2] . Nowe okręty, skonstruowane na podstawie wojennych doświadczeń, były w stosunku do poprzedników większe, szybsze, silniej uzbrojone i miały powiększony zasięg[1].
A 40 zbudowany został w stoczni Schichau w Elblągu (numer stoczniowy 973)[1][2] . Stępkę okrętu położono w 1916 roku, a zwodowany został 2 września 1916 roku[2] .
A 40 był przybrzeżnym torpedowcem o długości całkowitej 50 metrów (49 metrów na linii wodnej), szerokości 5,3 metra i zanurzeniu 2,1 metra (maksymalnie 2,34 metra)[1][2] . Wyporność normalna wynosiła 227 ton, zaś pełna 250 ton[1][2] . Siłownię okrętu stanowiła turbina parowa Schichau o mocy 3250 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł typu Marine[1][2] . Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 25 węzłów[1][3]. Okręt zabierał zapas 53 ton paliwa, co zapewniało zasięg wynoszący 690 Mm przy prędkości 20 węzłów[1][2] .
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się dwa pojedyncze działa kalibru 88 mm TK L/30 C 08[2][3]. Broń torpedową stanowiła pojedyncza wyrzutnia kal. 450 mm (17,7 cala)[1][2] . Jednostka wyposażona była też w trały[2][4] .
Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2] .
Okręt został przyjęty w skład Kaiserliche Marine we wrześniu 1916 roku, służąc nad kanałem La Manche[2][4] . 24 marca 1917 roku A 40 (wraz z bliźniaczymi torpedowcami A 39, A 42 i A 45) uczestniczył w ostrzale Dunkierki[5]. Miesiąc później, w nocy z 24 na 25 kwietnia te same okręty powtórzyły akcję, oddając łącznie 350 strzałów w kierunku tego francuskiego portu[6]. 2 maja 1917 roku A 40 i A 42 stoczyły pojedynek z czterema brytyjskimi kutrami torpedowymi CMB, zakończony uszkodzeniem kutra CMB 7[6]. 15 listopada 1918 roku okręt został internowany przez Belgów we Flandrii[7]. W czerwcu 1919 roku torpedowiec wszedł do służby w belgijskiej marynarce wojennej (wówczas Korps der Zeelieden en Torpedisten) pod nazwą A 22 PC[4][8]. W 1926 roku nazwę okrętu zmieniono na A 22, a w roku następnym na A 40[4] . Jednostkę wycofano ze służby w 1927 roku i następnie złomowano[1][4] .