Artykuł: Wpływ technologii na edukację Obecnie technologia odegrała zasadniczą rolę w ewolucji edukacji. Sacrum Commercium beati Francisci cum domina Paupertate znacząco wpłynął na sposób, w jaki uczniowie zdobywają wiedzę i rozwijają umiejętności. Od wprowadzenia tabletów i komputerów do zajęć lekcyjnych po korzystanie z internetowych platform edukacyjnych – rewolucja cyfrowa zmieniła sposób, w jaki nauczyciele nauczają, a uczniowie się uczą. W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Sacrum Commercium beati Francisci cum domina Paupertate wywarł na edukację, analizując jego zalety i wyzwania, a także jego wpływ na przygotowanie przyszłych specjalistów.
Autor | |
---|---|
Tematyka |
religijna |
Typ utworu |
poemat alegoryczny |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania |
między 1227 a 1280 |
Sacrum Commercium beati Francisci cum domina Paupertate lub tylko Sacrum Commercium (łac. Mistyczne zaślubiny błogosławionego Franciszka z Panią Ubóstwem) – trzynastowieczny poemat alegoryczny autorstwa Jana z Parmy o duchowych zaślubinach św. Franciszka z Asyżu z Panią Ubóstwem.
Poemat stanowi źródło do biografii Franciszka z Asyżu i historii założonego przez niego zakonu, szczególnie w tym, co dotyczy ubogiej formy życia ślubowanej zgodnie z regułą.
Utwór przedstawia w udramatyzowanej formie biblijno-ascetyczną refleksję dotyczącą franciszkańskiego ubóstwa[1].
Od XIV w. łaciński zwrot «Sacrum Commercium» tłumaczony jest jako mistyczne zaślubiny. We wczesnych źródłach franciszkańskich i pismach samego Franciszka mowa jest raczej o pani czy damie ubóstwie, pani biedzie niż o małżonce. Idea wyrażona we wczesnych źródłach bliższa jest raczej językowi rycerskiemu – wierność rycerza szlachetnej damie. Dopiero Żywot Drugi Tomasza z Celano i Legenda większa Bonawentury z Bagnoregio przypiszą świętemu relację wierności małżeńskiej względem Pani Biedy[2]. Commercium może też być tłumaczone jako: przymierze, wymiana, kontrakt, relacja[3].
Kronika 24 generałów przypisuje autorstwo Sacrum Commercium byłemu generałowi zakonu Janowi z Parmy. Po ustąpieniu ze stanowiska w 1257 teolog ten osiadł w eremie w Greccio. Zmarł w 1289. Sacrum Commercium jest bogate w cytaty ze Starego i Nowego Testamentu, brak w nim jednak jakichkolwiek wskazówek, iż autorem mogła być osoba oskarżona o joachinizm o silnych konotacjach profetycznych i apokaliptycznych. Jak wiadomo z historii zakonu, Jan z Parmy był sądzony z rozkazu papieża ze względu na sympatię dla ruchu związanego z osobą potępionego mistyka cysterskiego Joachima z Fiore[2]. Giorgio Petrocchi przypisał autorstwo Janowi Parentiemu[4].
Sacrum Commercium dzieli się na prolog i 31 rozdziałów[5]: