W tym artykule zbadamy temat Sarah Brightman z perspektywy multidyscyplinarnej, odnosząc się do jego implikacji historycznych, społecznych i kulturowych. _Var1 to temat, który wzbudził zainteresowanie badaczy i ekspertów z różnych dziedzin, a jego aktualność jest ewidentna we współczesnym kontekście. W całym artykule przeanalizujemy różne podejścia i teorie związane z Sarah Brightman, a także jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Poprzez szczegółową analizę staramy się zaoferować kompleksowe spojrzenie na Sarah Brightman, odsłaniając jego mniej znane aspekty i podkreślając jego znaczenie w obecnym krajobrazie.
![]() Sarah Brightman (2015) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód |
wokalistka, aktorka, autorka tekstów, kompozytorka, dyrygentka, muzyk, tancerka |
Aktywność |
od 1976 |
Wydawnictwo |
A&M Records |
Powiązania |
Andrew Lloyd Webber, Andrea Bocelli |
Strona internetowa |
Sarah Brightman (ur. 14 sierpnia 1960 w Berkhamsted, Hertfordshire[1]) – angielska sopranistka, aktorka, kompozytorka, autorka tekstów, dyrygentka, muzyk i tancerka.
Zadebiutowała jako dwunastolatka w sztuce teatralnej I and Albert. Będąc nastolatką występowała w grupach tanecznych Hot Gossip oraz Pan's People. Z tym pierwszym zespołem nagrała hit disco „I lost my heart to a starship trooper”. Światowy rozgłos przyniosły jej występy w musicalach oraz współpraca z Andrew Lloydem Webberem. Brightman ponadto współpracowała z producentem Frankiem Petersonem, twórcą Gregorian oraz współtwórcą pierwszego albumu grupy Enigma.
Urodziła się w Berkhamsted w hrabstwie Hertfordshire w rodzinie Paula i Granville Brightmanów, jako najstarsza z szóstki dzieci. Jedna z jej sióstr, Amelia, także jest piosenkarką.
Od najmłodszych lat pobierała m.in. lekcje tańca (balet). Jako nastolatka próbowała sił w eliminacjach do londyńskiego Royal Ballet, ale została odrzucona. W 1981 roku Brightman wzięła udział w przesłuchaniach do nowej realizacji musicalu Koty, w którym otrzymała rolę Jemimy.
Podczas produkcji poznała twórcę spektaklu i swojego przyszłego męża, kompozytora Andrew Lloyda Webbera. Wcześniej jednak rozstała się ze swoim ówczesnym mężem, menedżerem muzycznym Andrew Grahamem Stewartem. Lloyd Webber również rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną Sarah Hugill, by móc poślubić Brightman w 1984 roku.
Artystka zyskała sławę dzięki udziałowi w kolejnych dziełach Lloyda Webbera takich jak musical Song and Dance czy msza żałobna Requiem skomponowana w 1986. Prawdziwy splendor nadszedł jednak dopiero wraz z rolą Christine Daaé w adaptacji The Phantom of the Opera (Upiór w operze). Była premierową wykonawczynią tej partii zarówno na West Endzie w 1986, jak również 2 lata później na Broadwayu[2].
W 1990 roku Brightman i Lloyd Webber rozstali się.
Wokalistka zdecydowała się rozpocząć karierę solową. W tym celu przeprowadziła się do Los Angeles. Tam usłyszała o niemieckiej grupie muzycznej Gregorian. Zainspirowana sukcesem grupy, wyjechała do Niemiec, by podjąć współpracę z jej producentem, Frankiem Petersonem, później jej partnerem życiowym. Pierwszym albumem Brightman i Petersona był Dive z 1993 roku, którym rozpoczęła proces długiej i owocnej współpracy. Zaśpiewała również w duecie z Andreą Bocellim piosenkę Time to say goodbye.
8 sierpnia 2008 zaśpiewała oficjalną piosenkę Igrzysk Olimpijskich w Pekinie, „You and Me” w duecie z chińskim śpiewakiem Liu Huanem.
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [3] |
FIN [4] |
SWE [5] |
NOR [6] |
AUT [7] |
CHE [8] |
NLD [9] |
DEU [10] |
UK [11] |
POL | ||||||||||
1988 | The Trees They Grow So High
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
| |||||||
1989 | The Songs That Got Away
|
– | – | – | – | – | – | – | – | 48 | – |
| |||||||
1990 | As I Came of Age
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
| |||||||
1993 | Dive
|
– | – | 24 | – | – | – | – | – | – | – |
| |||||||
1995 | Fly
|
– | – | – | – | 16 | 30 | – | 30 | – | – |
| |||||||
1997 | Timeless/Time To Say Goodbye
|
– | 12 | 2 | 3 | 31 | – | 38 | 17 | 2 | – | ||||||||
1999 | Eden
|
65 | 13 | 2 | 6 | 9 | 32 | 34 | 15 | – | – | ||||||||
2000 | La Luna
|
17 | 7 | 3 | 8 | 9 | 20 | 17 | 17 | 37 | – | ||||||||
2003 | Harem
|
29 | 25 | 17 | 36 | 22 | 53 | 27 | 12 | – | – |
| |||||||
2008 | Symphony
|
13 | 27 | – | – | 10 | 24 | 20 | 21 | 13 | 18 [16] |
| |||||||
A Winter Symphony
|
38 | 35 | 32 | – | – | – | – | 88 | – | – |
| ||||||||
2013 | Dreamchaser | ||||||||||||||||||
2018 | Hymn | ||||||||||||||||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [3] |
FIN [4] |
SWE [5] |
NOR [6] |
AUT [7] |
CHE [8] |
NLD [9] |
DEU [10] |
UK [11] | |||||||||||
1992 | Sarah Brightman Sings the Music of Andrew Lloyd Webber
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||
1995 | Surrender
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||
1997 | The Andrew Lloyd Webber Collection
|
110 | – | 1 | 20 | – | – | – | – | – |
| ||||||||
2001 | The Very Best of 1990–2000
|
– | 18 | 9 | – | 49 | – | 8 | 64 | – |
| ||||||||
Classics
|
66 | – | – | – | – | – | – | – | – |
| |||||||||
2002 | Encore
|
124 | – | – | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||
2003 | The Harem Tour CD
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||
2005 | Love Changes Everything
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||
2006 | Classics: The Best of Sarah Brightman
|
– | – | 15 | 29 | – | 66 | 51 | 98 | 38 |
| ||||||||
Diva: The Singles Collection
|
100 | – | – | – | – | – | – | – | – |
| |||||||||
2009 | Amalfi – Sarah Brightman Love Songs
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – |
| ||||||||
Bella Voce
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – |
| |||||||||
„–” pozycja nie była notowana. |