Serhij Morozow (1950–2021)

Ten artykuł dotyczy ukraińskiego piłkarza i trenera urodzonego w 1950. Zobacz też: inne osoby noszące to imię i nazwisko.

Serhij Morozow

Pełne imię i nazwisko	Serhij Jurijowycz Morozow
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1950 Swerdłowśk[1]
Data i miejsce śmierci	22 października 2021 Kijów
Wzrost	167 cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1967–1968 Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1969 Łokomotyw Winnica 27 (2) 1970 Desna Czernihów ? (?) 1971 Szachtar Kadijewka ? (2) 1971–1973 Zoria Ługańsk 48 (5) 1974–1977 CSKA Moskwa 95 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1972  ZSRR 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1979–1980 CSKA Moskwa (asystent) 1980–1985 Płn.Grupa Wojsk 1986–1990 Iskra Smoleńsk 1991–1992 Dinamo-Gazowik Tiumeń 1993 Chougan Beijing 1994 Shenyang Liuyao 1995–1996 Nywa Winnica 1997 Nisa Aszchabad 1998 CSKA Kijów 1998–1999 Borysfen Boryspol 1999–2000 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk 2000–2001 Worskła Połtawa 2001–2002 Borysfen Boryspol (asystent) 2005–2007 Dnipro Czerkasy
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Serhij Jurijowycz Morozow, ukr. Сергій Юрійович Морозов, ros. Сергей Юрьевич Морозов, Siergiej Jurjewicz Morozow (ur. 30 kwietnia 1950 w Swerdłowśku^[1], w obwodzie ługańskim, zm. 22 października 2021 w Kijowie^[2]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

W 1969 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Łokomotyw Winnica. Potem występował w zespołach Desna Czernihów i Szachtar Kadijewka. W 1971 przeszedł do Zorii Ługańsk, skąd w 1974 przeniósł się do CSKA Moskwa. W 1977 zakończył karierę piłkarską.

29 czerwca 1972 roku zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego.

Po zakończeniu kariery zawodniczej pomagał trenować klub, w którym wcześniej grał - CSKA Moskwa. W latach 1980–1985 prowadził piłkarską reprezentację Północnej Grupy Wojsk stacjonującej w NRD. Potem pracował na stanowisku głównego trenera klubów Iskra Smoleńsk i Dinamo-Gazowik Tiumeń. W latach 1993–1994 pracował z chińskimi Chougan Beijing oraz Shenyang Liuyao. Następnie trenował kluby Nywa Winnica, Nisa Aszchabad, CSKA Kijów, Borysfen Boryspol, Prykarpattia Iwano-Frankiwsk, Worskła Połtawa i Dnipro Czerkasy^[3].

• mistrz ZSRR: 1972

• finalista Pucharu Ukrainy: 1996

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1972
• tytuł Zasłużonego Trenera Ukrainy

• Serhij Morozow (1950–2021) w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Serhij Morozow (1950–2021) w bazie FootBook (ros.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)