Sesvennagruppe
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Sesvennagruppe. Od wpływu na historię po znaczenie dzisiaj, Sesvennagruppe jest tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Przez lata Sesvennagruppe odegrał kluczową rolę w życiu ludzi, wpływając na sposób, w jaki myślą, działają i odnoszą się do otaczającego ich świata. Poprzez szczegółową i dogłębną analizę zbadamy różne aspekty Sesvennagruppe i jego wpływu na społeczeństwo. Od jego początków po ewolucję, zagłębimy się w złożoność Sesvennagruppe i jego wpływ na nasze życie.
 Muntpitschen (po lewej), Foratrida Spitze (w środku) i Piz Sesvenna (po prawej) nad lodowcem Sesvennaferner | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Najwyższy szczyt |
Piz Sesvenna |
| Jednostka dominująca | |
.jpg) Położenie na mapie Alp; granice pasma wg Alpenvereinseinteilung der Ostalpen (1984) | |
Położenie na mapie Europy  | |
 46°42′00″N 10°24′00″E/46,700000 10,400000
| |
Sesvennagruppe[1][2], Alpi della Val Müstair[3], Münstertaler Alpen[4][5][6] — grupa górska w Alpach Wschodnich. Leży na pograniczu Szwajcarii (Gryzonia), północnych Włoch (Trydent-Górna Adyga) i zachodniej Austrii (Tyrol).
Pasmo Alpi della Val Müstair oddzielone jest od grupy Silvretta na północy i łańcucha Albula-Alpen na zachodzie przez dolinę Engadyny; od pasma Alpi di Livigno na południowym zachodzie przez przełęcz Forno i Val Müstair; od Alp Ötztalskich na wschodzie przez rzekę Adygę i przełęcz Reschenpass.
Szczyty
Najważniejsze szczyty Münstertaler Alpen to:
- Piz Sesvenna 3205 m
- Piz Pisoc 3174 m
- Piz Tavrü 3171 m
- Piz Plavna 3166 m
- Muntpitschen 3162 m
- Foratrida Spitze 3129 m
- Piz Nuna 3124 m
- Piz da la Crappa 3122 m
- Piz Zuort 3119 m
- Piz Lischana 3105 m
Przypisy
- ↑ Endonim niemiecki: kompass.de (map online). .
- ↑ Endonim niemiecki: Alpenvereinseinteilung der Ostalpen (1984). .
- ↑ Endonim włoski: bergfex.ch (map online). .
- ↑ Endonim niemiecki: Alpengipfel/Gipfel und Gebirgsgruppen der Alpen/Münstertaler Alpen. .
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 9—10, 289—290, 370—372; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. . .
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. . .
Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.
Bibliografia
