Siódmy rząd Giulia Andreottiego

Obecnie Siódmy rząd Giulia Andreottiego jest bardzo istotną i aktualną kwestią, która dotyka ludzi w każdym wieku i o każdej kulturze. Coraz więcej osób jest zainteresowanych poznaniem Siódmy rząd Giulia Andreottiego i zrozumieniem jego wpływu na współczesne społeczeństwo. Ze względu na jego znaczenie istotne jest dalsze badanie Siódmy rząd Giulia Andreottiego w celu zrozumienia jego implikacji i możliwych rozwiązań. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Siódmy rząd Giulia Andreottiego i temu, jak wpływa on na nasze codzienne życie. Dodatkowo omówimy globalne implikacje i możliwe środki, które można podjąć, aby sprostać temu wyzwaniu.

Giulio Andreotti

Siódmy rząd Giulia Andreottiegorząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 12 kwietnia 1991 do 28 czerwca 1992.

Gabinet powstał w trakcie X kadencji Izby Deputowanych i Senatu, zastąpił poprzedni rząd tego samego premiera. Koalicję popierającą nowy gabinet tworzyły Chrześcijańska Demokracja (DC), Włoska Partia Socjalistyczna (PSI), Włoska Partia Socjaldemokratyczna (PSDI) i Włoska Partia Liberalna (PLI). Rząd miała współtworzyć również Włoska Partia Republikańska (PRI), jednak wycofała się, a wytypowani przez nią kandydaci na ministrów nie złożyli ślubowania[1]. Funkcję wicepremiera i część stanowisk ministrów bez teki obsadzono następnego dnia po rozpoczęciu urzędowania. Gabinet zakończył funkcjonowanie po wyborach w 1992.

Skład rządu

Przypisy

  1. Byli to Antonio Maccanico (kandydat na ministra bez teki do spraw regionalnych), Adolfo Battaglia (kandydat na ministra zasobów państwowych), Giuseppe Galasso (kandydat na ministra kultury). P.o. ministra w dwóch ostatnich resortach w kwietniu 1991 został premier.
  2. Do 3 maja 1991 minister bez teki do spraw reformy instytucjonalnej.

Bibliografia