Srebrna (Warszawa)

Wygląd przypnij ukryj Srebrna
Osiedle Warszawy
Ilustracja
Widok na osiedle od południa, od strony ulicy Towarowej. Na pierwszym planie Srebrna, w głębi skyline Warszawy
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Powierzchnia

0,046 km²

Położenie na mapie WarszawyMapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Srebrna”SrebrnaSrebrna
Położenie na mapie PolskiMapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Srebrna”SrebrnaSrebrna
Położenie na mapie województwa mazowieckiegoMapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Srebrna”SrebrnaSrebrna
Ziemia52°13′37″N 20°59′25″E/52,226944 20,990278

Srebrna – osiedle w dzielnicy Wola w Warszawie.

Położenie i charakterystyka

Osiedle Srebrna znajduje się na warszawskiej Woli, w południowo-zachodniej części obszaru Miejskiego Systemu Informacji Mirów. Jest położone między ulicami: Towarową, Miedzianą i Pańską oraz kolejową linią średnicową (w pobliżu przystanku kolejowego Warszawa Ochota) i dalej Alejami Jerozolimskimi. Przez jego obszar przebiegają ulice: Srebrna, istniejąca od XIX wieku i Platynowa, wyznaczona w 1961 roku. Powstało w miejscu, w którym przed II wojną światową znajdowały się jedne z największych zakładów metalurgicznych Warszawy: B. Hantke, Bormann, Szwede i Spółka oraz Gerlach-Lampe, a także kamienice przewidziane dla robotników. Jego powierzchnia wynosi 4,6 hektara.

Zespół mieszkaniowy składa się z sześciu powtarzalnych budynków wielorodzinnych o 11 kondygnacjach mieszczących się pod adresami: ul. Platynowa 4, 6, 8, 10 i ul. Srebrna 6 i 10. Wybudowano je w technologii monolitycznej w latach 1963–1966 według projektu architektów Jana Bogusławskiego i Bohdana Gniewiewskiego. Ze względu na dużą szerokość posiadają one wewnętrzny układ korytarzowy. W budynkach, na parterach zaprojektowano pralnie i suszarnie oraz garaże: dziewięć boksów w każdym budynku, łącznie 54. Lokale mieszkalne zaprojektowano w typach M3 z kuchnią bez okna i M4. Zabudowę uzupełniły szkoła, przedszkole, pawilon handlowy od strony ulicy Miedzianej oraz garaże. Całość zaplanowano na 660 mieszkań (1578 pomieszczeń) dla ok. 2100–2500 mieszkańców. Kubatura bloków to 128 764 m³.

Pomiędzy budynkami mieszkalnymi wyznaczono strefę wypoczynkowo-rekreacyjną. Kompozycja zabudowy uwzględniała budynki przedwojenne poddane renowacji: zabytkowy pałacyk Heurteuxa (ul. Srebrna 12), mieszczący Muzeum Woli i budynek mieszczący się ówcześnie przy ul. Miedzianej 10. Do wybudowania zespołu mieszkaniowego niezbędne były wyburzenia pozostałości po przedwojennej zabudowie oraz prowizorycznych zabudowań i warsztatów stanowiących część rejonu nazywanego „Dzikim Zachodem”. Za jego realizację odpowiedzialne było Przedsiębiorstwo Budownictwa Mieszkaniowego „Centrum”.

Stanowi jedno z tzw. „metalowych” osiedli w Warszawie, obok pobliskich Złotej i Miedzianej. Nazwa wywodzi się od ulicy Srebrnej.

Budynek przy ul. Platynowej 10 znalazł się wśród dziesięciu nominowanych obiektów w konkursie „Mister Warszawy” za 1965 rok.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k BarbaraB. Petrozolin-Skowrońska BarbaraB. (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 810, ISBN 83-01-08836-2 .
  2. ↑ a b c Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 197. OCLC 831027217.
  3. ↑ Rada miasta stołecznegoR. Warszawy Rada miasta stołecznegoR., Uchwała nr XXV/697/2020 Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, 30 stycznia 2020, s. 61 .
  4. ↑ a b c d Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. .
  5. ↑ Rada GminyR.G. Warszawa-Centrum Rada GminyR.G., Uchwała Nr 389/XXXVI/96 Rady Gminy Warszawa-Centrum z dnia 19 września 1996 r.  
  6. ↑ Rada Narodowa m.st.R.N. Warszawy Rada Narodowa m.st.R.N., Uchwała nr 28 Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 24 listopada 1961 roku w sprawie nadania nazw ulicom, „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy” (22/96), Warszawa, 20 grudnia 1961, s. 2 .
  7. ↑ a b c d e f g KrystynaK. Krzyżakowa KrystynaK., Awans „Dzikiego Zachodu”, „Stolica” (11 (849)), Warszawa, 15 marca 1964, s. 2, ISSN 0039-1689 .
  8. ↑ a b c d e Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 115–116. ISBN 83-85028-56-0.
  9. ↑ a b BarbaraB. Opławska BarbaraB. i inni, Warszawskie osiedla ZOR, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1968, s. 153 .
  10. ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: "Arkada" Pracownia Historii Sztuki, 1998, s. 141. ISBN 83-908950-0-5.
  11. ↑ KrystynaK. Krzyżakowa KrystynaK., Śródmiejskimi śladami PBM – Centrum, „Stolica” (11 (953)), Warszawa, 13 marca 1966, s. 2, ISSN 0039-1689 .
  12. ↑ KrystynaK. Krzyżakowa KrystynaK., Mister Warszawy po raz siódmy, „Stolica” (47 (937)), Warszawa, 21 listopada 1965, s. 3, ISSN 0039-1689 .
Osiedla warszawskiej dzielnicy Wola
Obszary MSI
Części miasta wg PRNG
Inne

Godło