Stanisław Burkot

Dziś Stanisław Burkot nadal jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w społeczeństwie. Jej wpływ można zaobserwować w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. W tym artykule zagłębimy się w świat Stanisław Burkot i zbadamy jego znaczenie, ewolucję i wpływ na życie codzienne. Poprzez dogłębną analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć rolę, jaką odgrywa Stanisław Burkot w naszym życiu oraz jak ukształtował nasze postrzeganie i działania. Od swoich początków po obecne trendy, Stanisław Burkot pozostawił niezatarty ślad w historii i nadal jest przedmiotem debaty i refleksji.

Stanisław Burkot
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 października 1932
Turza

Data śmierci

1 czerwca 2019

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej
Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie

Doktorat

1961

Habilitacja

1968

Profesura

1977

Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Stanisław Burkot (ur. 4 października 1932 w Turzy[1], zm. 1 czerwca 2019[2]) – polski historyk literatury i krytyk literacki.

Życiorys

Studia polonistyczne ukończył w 1953 r. w krakowskiej WSP. Doktorat uzyskał w 1961 r. w Instytucie Badań Literackich PAN, habilitację zaś uzyskał w 1968 r. w WSP. Od 1977 profesor nadzwyczajny, a od 1986 profesor zwyczajny[3].

Był profesorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. KEN w Krakowie (obecnie Uniwersytet Pedagogiczny).

Autor książek o literaturze XIX i XX wieku (m.in. Powieści współczesne J.I. Kraszewskiego, Spory o powieść w polskiej krytyce literackiej XIX w., Tadeusz Różewicz, Proza powojenna 1945-1987, Literatura polska w latach 1939-1989). Zajmuje się również opracowaniem i wydawaniem tekstów źródłowych (m.in. Korespondencja Marii Konopnickiej, Listy do rodziny J.I. Kraszewskiego). Jest autorem licznych szkiców i rozpraw publikowanych w czasopismach fachowych i książkach zbiorowych.

Był prezesem krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Autorów Polskich. Należał do ZMP i ZMW "Wici". W latach 1954–1981 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił m.in. funkcję I sekretarza OOP oraz członka Komitetu Uczelnianego PZPR w WSP[4]. Zrezygnował z członkostwa w partii po ogłoszeniu stanu wojennego[5]. Zasiadał w kapitule Nagrody Krakowska Książka Miesiąca od 1995.

Za wybitne osiągnięcia w dziedzinie krytyki literackiej i historii literatury XX wieku, otrzymał w roku 1987 Nagrodę im. Kazimierza Wyki[6], a w 1999 Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[7]. Pochowany na Cmentarzu Prądnik Czerwony w Krakowie (mur E-I-46)[8].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Profesor Stanisław Burkot (1932–2019), Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis
  2. ↑ Stanisław Burkot: Nekrolog
  3. ↑ Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 58.
  4. ↑ Józef Hampel, Marian Różycki, Jan Szmyd, Podstawowa Organizacja Partyjna w latach 1961–1971 „Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie”, Z. 46, Kraków 1973, s. 358 i 361.
  5. ↑ a b Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 59.
  6. ↑ Nagroda im. Kazimierza Wyki. . .
  7. ↑ isap.sejm.gov.pl/Download?id=WMP20000060132&type=2
  8. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych , zck-krakow.pl .

Bibliografia

  • Feliks Kiryk, Józef Hampel, Iwona Pietrzkiewicz (red.): Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006. ISBN 83-7271-395-2.