Stargard (stacja kolejowa)

Wygląd przypnij ukryj Stargard
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Stargard

Data otwarcia

1846

Poprzednie nazwy

Stargard (Pommern)
Starogród nad Iną
Stargard Szczeciński

Dane techniczne
Liczba peronów

3

Liczba krawędzi
peronowych

6

Kasy

T

Linie kolejowe
Położenie na mapie StargarduMapa konturowa Stargardu, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stargard”StargardStargard
Położenie na mapie PolskiMapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stargard”StargardStargard
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiegoMapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Stargard”StargardStargard
Położenie na mapie powiatu stargardzkiegoMapa konturowa powiatu stargardzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stargard”StargardStargard
Ziemia53°20′22″N 15°01′49″E/53,339444 15,030278

Stargard – stacja kolejowa w Stargardzie, w województwie zachodniopomorskim, należąca wcześniej pod względem liczby pasażerów (w 2000 prawie 4 mln) do kategorii A; w nowej klasyfikacji dworców, obowiązującej od 2015, Stargard nie jest już zaliczany do najwyższej kategorii – jest dworcem regionalnym. Na stacji zatrzymują się pociągi pasażerskie wszystkich kategorii.

Ruch pasażerski

Rok Wymiana roczna Wymiana pasażerska na dobę miejsce w Polsce
2017 1 830 000 5 000 49
2018 1 800 000 5 200 61
2019 1 860 000 5 100 57
2020 1 130 000 3 100 56
2021 1 280 000 3 500 64
2022 4 800 76

Historia

Zabudowania dworca osobowego zostały wzniesione w latach 1844–1845. W okresie tym budowana była linia kolejowa, mająca połączyć Berlin z Poznaniem i prowadzić przez Szczecin i Stargard. Pierwszy pociąg ciągnięty przez parowóz ze Szczecina wjechał na stację w Stargardzie 1 maja 1846. W dwa lata później dojechać można było do Poznania, a w latach 1856–1859 przedłużono linię do Koszalina. Pod koniec XIX w. zbudowano kolejne połączenia do Piły oraz do Kostrzyna przez Pyrzyce. Stacja kolejowa stała się czynnikiem mającym wpływ na uprzemysłowienie miasta.

Zniszczenia spowodowane II wojną światową stosunkowo szybko usunięto, co umożliwiło utrzymanie połączeń kolejowych z całym krajem. W następnych latach zaczęto wprowadzać postęp techniczny. Odczuwalna poprawa komfortu jazdy pociągami po wprowadzeniu szyn bezstykowych, lokomotyw spalinowych, a następnie elektryfikacji. Uruchomienie trakcji elektrycznej na odcinku Stargard – Krzyż nastąpiło 21 marca 1978 i jeszcze pod koniec tego roku linia elektryczna została przedłużona do Szczecina. W 1994 wprowadzono informację wizualną – tablice automatyczne, wskazujące podróżnym czas przyjazdu i odjazdu pociągów.

Przez stację przejeżdża dziennie ponad 160 pociągów pasażerskich i około 40 towarowych. Z usług stacji Stargard w 2000 skorzystało 3 930 138 pasażerów.

Nazwa

1 stycznia 2016 doszło do wprowadzenia jednoczłonowej nazwy miasta Stargard, jednak nazwa stacji kolejowej Stargard Szczeciński nie uległa zmianie. Władze miejskie Stargardu złożyły odpowiedni wniosek do spółki PKP PLK i oczekiwały, że zmiana nazwy będzie miała miejsce przy wiosennej zmianie rozkładu jazdy. Nazwę skorygowano jednak dopiero przy okazji czerwcowej korekty rozkładu.

Układ

Stację obsługują dwie nastawnie (Sr i Sr1). Nastawnia Sr znajduje się przy wiadukcie kolejowym przy ul. Konopnickiej i obsługuje rozjazdy w środkowej części stargardzkiego węzła kolejowego. Nastawnia Sr1 położona jest w pobliżu ulicy Składowej, stąd sterowane są rozjazdy północnej części węzła.

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Wykaz stacji pasażerskich wraz z ich kategoryzacją oraz określeniem dostępności do obiektu, l.p. 425.
  2. ↑ a b c d Urząd TransportuU.T. Kolejowego Urząd TransportuU.T., Przewozy pasażerskie , Portal statystyczny UTK   (pol.).
  3. ↑ Wymiana pasażerska na stacjach w Polsce w 2018 r. , Urząd Transportu Kolejowego  .
  4. ↑ Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. .
  5. ↑ Zenkner J., Stargard. Klejnot na pomorskim szlaku, Stargard 2006, s. 99.
  6. ↑ a b c d Olszewski E., Stargardzkie abc, Stargard 2001, s. 54.
  7. ↑ Berger A., Album Stargard-Cöslin-Colberg Eisenbahn, Stettin 1862, s. 1.
  8. ↑ Lijewski T., Koziarski S., Rozwój sieci kolejowej w Polsce, Warszawa 1995, s. 67.
  9. ↑ Mayer A., Geschichte und Geographie der Deutschen Eisenbahn, Berlin 1891, s. 1306.
  10. ↑ Szwajlik S., Stargardzka kolej, Stargard 2002, s. 70–72.
  11. ↑ Lijewski T., Koziarski S., Rozwój sieci kolejowej w Polsce, Warszawa 1995, s. 113–120.
  12. ↑ Sieciowy Rozkład Jazdy Pociągów 2010/2011.
  13. ↑ Miszmasz w nazewnictwie stacji. Dlaczego PLK nie są konsekwentne?
  14. ↑ Martyn Janduła: Stargard na kolei nadal Szczeciński. Kiedy zmiana?. transport-publiczny.pl, 2016-03-22. . (pol.).

Linki zewnętrzne

Stargard
Linia 202 Gdańsk Główny – Stargard (333,678 km)
Ulikowoodległość: 7,427 km
Linia 351 Poznań Główny – Szczecin Główny (173,305 km)
Witkowo Pyrzyckieodległość: 6,700 km Grzędzice odległość: 4,704 km
Linia 411 Stargard – Siekierki (0,000 km)
Stargard Osiedle odległość: 2,535 km
Linia Stargard Szczeciński Wąskotorowy – Stargard Szczeciński
Stargard Szczeciński Wąskotorowyodległość: 2,100 km
Transport kolejowy w powiecie stargardzkim
czynne
stacje kolejowe
przystanki kolejowe
linie kolejowe
nieczynne
stacje kolejowe
przystanki osobowe
linie kolejowe

Przystanki Szczecińskiej Kolei Metropolitalnej
406
273
351
401 i 402

Zabytki w Stargardzie

Obiekty sakralne
Obwarowania miejskie