Stojanowice

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Stojanowice, badając jego wiele aspektów i aspektów. Od jego powstania do dzisiejszego znaczenia, Stojanowice był przedmiotem zainteresowania i debaty w wielu kontekstach i dyscyplinach. Na tych stronach będziemy badać jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i jego znaczenie w różnych obszarach. Bez wątpienia Stojanowice pozostawił niezatarty ślad w historii i nadal jest źródłem badań i refleksji.

Stojanowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kazimierski

Gmina

Bejsce

Wysokość

208 m n.p.m.

Liczba ludności (2019)

182[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-512[3]

Tablice rejestracyjne

TKA

SIMC

0227407[4]

Położenie na mapie gminy Bejsce
Mapa konturowa gminy Bejsce, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stojanowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Stojanowice”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stojanowice”
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego
Mapa konturowa powiatu kazimierskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Stojanowice”
Ziemia50°13′33″N 20°33′23″E/50,225833 20,556389[1]

Stojanowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Bejsce[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Integralne części wsi[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0227413 Nowa Wieś część wsi
0227420 Stara Wieś część wsi
0227436 Zabłonie część wsi

Historia

W wieku XIX Stojanowice były wsią i folwarkiem w powiecie pińczowskim, gminie Dobiesławice, parafii Gorzków. Folwark posiadał 269 mórg, należał do dóbr Podolany. Wieś posiadała 10 osad, 49 mórg.
W 1827 r. było tu 13 domów i 89 mieszkańców [6].
Wydawca Kodeksu Wielkopolskiego domyśla się, iż wieś „Stoyslavc", wymieniona w nadania klasztoru w Trzemesznie z 1145 r., oznacza „Stojanowice". Podobnież wydawca Kodeksu dyplomatycznego polskiego (t. III) przypuszcza, iż występujący w akcie z 1345 r. „Dirscho haeres de Stognegowicz" był dziedzicem Stojanowic, choć prawdopodobnie mowa tu o wsi Stogniewice.
W połowie XV w. Stojanowice, wówczas wieś w parafii Gorzków, należy do Andrzeja z Oleśnicy herbu Dębno i Piotra herbu Prusy. Dziesięcinę z łanów kmiecych pobierał w jednym roku pleban w Bejscach, drugiego pleban w Gorzkowie (Długosz, L. B., II, 412).[6]

Według registru poborowego powiatu proszowskiego z 1381 r. wieś Stojanowice,dzierżawiona przez Jana Piłata, miała 31/2 łana kmiecego. Część Stojanowic zwana Rożen miała 1/2 łana (Pawiński Kodeks Małopolski, 12),dzierżawiona była przez Polanowskiego [6].

Przypisy

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131328
  2. ↑ Strona gminy –> Ludność gminy. Stan ludności w dniu 8.08.2019
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1208 .
  4. ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ a b c Stojanowice, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 355.
Gmina Bejsce
Wsie
Części wsi

Herb Gminy Bejsce