Strutyn
W dzisiejszym świecie Strutyn jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to kwestia polityczna, społeczna, naukowa czy rozrywkowa, Strutyn przykuwa uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Dzięki bogatej i zróżnicowanej historii Strutyn pozostaje dziś przedmiotem dyskusji i debat. W tym artykule zbadamy różne aspekty Strutyn i jego wpływ na współczesne społeczeństwo, a także implikacje, jakie ma na przyszłość.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
1,023 km² |
| Wysokość |
313 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3265 |
| Kod pocztowy |
80753 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°47′04″N 24°56′35″E/49,784444 24,943056
| |
Strutyn (ukr. Струтин) – wieś w obwodzie lwowskim, w rejonie złoczowskim na Ukrainie. Miejscowość liczy 792 mieszkańców.
Położenie
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich z XIX w. Strutyn to wieś w powiecie złoczowskim, 5 km na południowy-wschód od sądu powiatowego, stacji kolejowej i urzędu pocztowego i tel. w Złoczowie. Na południowy wschód zaraz za wsią Folwarki. Na północ leżą Bieniów i Zazule, na zachód Złoczów. Środkiem wsi płynie Złoczówka, dopływ Bugu. We wsi jest cerkiew i od 1856 r. szkoła 1-klasowa z językiem wykładowym ruskim. Na obszarze wsi znajdują się: dwór i gorzelnia.
Ludność
W latach 1880–1902 na obszarze dworu było 148 osób wyznania rz-kat., 496 gr.-kat., 63 izrel. i 4 protestantów; 378 Rusinów, 329 Polaków i 4 Niemców. Parafia rz.-kat. znajdowała się w Złoczowie a gr.-kat. w miejscu, dekanat złoczowski[1].
Zabytki
- zamek[2]
Przypisy
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, Warszawa, 1880–1902, s. 423.
Linki zewnętrzne
- Strutyn 2.) S., wś, pow. złoczowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 423.