Sygnatura (historia książki)
W dzisiejszym świecie Sygnatura (historia książki) pozostaje tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy jest to życie Sygnatura (historia książki), wydarzenie historyczne związane z Sygnatura (historia książki), czy po prostu odkrywanie różnych aspektów Sygnatura (historia książki), oczywiste jest, że ten temat nadal budzi ciekawość i wywołuje debatę. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę i politykę, Sygnatura (historia książki) pozostaje istotnym tematem, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule zagłębimy się w różne wymiary Sygnatura (historia książki) i przeanalizujemy jego znaczenie i znaczenie dzisiaj.
._Exercitium_super_omnes_tractatus_p31.jpg)
Sygnatura – oznaczenie kolejności składek przy pomocy kolejnych liczb lub liter, umieszczonych niedaleko brzegu strony, stosowane przy produkcji starodruków, mające na celu ułatwienie bezbłędnego szeregowania składek.
W przypadku książek rękopiśmiennych oznaczenie kolejności składek za pomocą liter lub cyfr nosi nazwę kustosza (kustody). Sygnatura jest to zatem termin dotyczący wyłącznie książki drukowanej.
Użycie sygnatur i kustoszy zostało wyparte około XVI wieku przez foliację i paginację, rozwiązując problem szeregowania składek przy produkcji książki[1].
Linki zewnętrzne
- Inkunabuł z ok. 1500 r., na dole stron co kilka kart widoczne sygnatury, składające się z liter (kolejno a, b, c itd.) i oznaczenia liczbowego (tu: ij, iij, iiij).
Przypisy
- ↑ Barbara Bieńkowska, Halina Chamerska: Zarys dziejów książki. Warszawa: Wydawnictwo Spółdzielcze, 1987, s. 75–77, 113. ISBN 83-209-0557-5.