| Szeregowi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Podoficerowie |
| ||||||
| Oficerowie |
|
| W artylerii I RP | |
|---|---|
| Szeregowi | |
| Podoficerowie | |
| Chorążowie | |
| Oficerowie |
Szeregowy
W dzisiejszym świecie Szeregowy stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne, wpływ na naukę czy znaczenie na polu kultury, Szeregowy jest tematem zasługującym na szczególną uwagę. Na przestrzeni lat przeprowadzono liczne badania i badania, które rzuciły światło na różne aspekty związane ze zmienną Szeregowy, umożliwiając lepsze zrozumienie i docenienie jej znaczenia. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Szeregowy, aby zaoferować wszechstronną i kompletną wizję tego bardzo istotnego tematu.
| Stopień wyższy | |
|---|---|
| Aktualne oznaczenie stopnia | |
 naramiennik | |
 kurtka nieprzemakalna | |
| Oznaczenie stopnia – przedwojenny | |
 naramiennik | |
Szeregowy – najniższy stopień wojskowy w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Wyższym stopniem jest starszy szeregowy.
Stopień szeregowego bez szczególnego nadania otrzymują poborowi powołani po raz pierwszy do czynnej służby wojskowej z dniem stawienia się do służby, ochotnicy oraz osoby przeniesione do rezerwy bez odbycia służby wojskowej (do 31 grudnia 2009)[1] – z dniem przeniesienia do rezerwy.
Historia
Stopień szeregowego zamiast szeregowca został wprowadzony rozkazem nr 18/MON Ministra Obrony Narodowej z 8 grudnia 1976[2] wprowadzającym z dniem 15 października 1977 do użytku w Siłach Zbrojnych PRL Regulamin służby wewnętrznej Sił Zbrojnych PRL, sygn. Szt.Gen. 791/76. W regulaminie tym w wykazach stopni wojskowych podano nazwę najniższego stopnia wojskowego – szeregowy[3]. Zmiana ta została uwzględniona również w ustawie o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przy najbliższej nowelizacji 28 czerwca 1979[4].
Odpowiedniki
Historyczne
W Wojsku Polskim II RP, a także w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie odpowiednikami szeregowca były stopnie:
- strzelca w formacjach strzelców podhalańskich oraz strzelców konnych[5], a od 1932 także w formacjach piechoty i broni pancernych[6];
- ułana w formacjach ułanów[7]
- szwoleżera w formacjach szwoleżerów, stosowany od momentu ich utworzenia w 1919[7];
- kanoniera w artylerii, od 1933 – także w służbie uzbrojenia[8], do 5 lipca 1994[9];
- sapera w wojskach saperskich, stosowany od momentu utworzenia formacji saperskich w 1919[7];
- legionisty w pułkach piechoty Legionów – od 1933[10].
Obecne
W Marynarce Wojennej równorzędnym stopniem jest stopień marynarza.
Odpowiednikiem stopnia szeregowego w Policji jest posterunkowy, w Państwowej Straży Pożarnej – strażak, w Straży Marszałkowskiej oraz Służbie Celno-Skarbowej – aplikant.
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 2021 r. poz. 372 ze zm.
- ↑ Dz.Rozk. MON 1977, 26 marca, nr 3, poz. 16, s. 31.
- ↑ Regulamin służby wewnętrznej Sił Zbrojnych PRL, sygn. Szt.Gen. 791/76, Warszawa 1977, pkt 21, s. 20 i zał. 1, s. 165.
- ↑ Dz.U. z 1979 r. nr 15, poz. 97.
- ↑ Ustawa z 18 lipca 1924 o podstawowych obowiązkach i prawach szeregowych Wojska Polskiego (Dz.U. z 1924 r. nr 72, poz. 698), s. 1040.
- ↑ Ustawa z 28 stycznia 1932 o zmianach i uzupełnieniach niektórych postanowień ustawy z 18 lipca 1924 o podstawowych obowiązkach i prawach szeregowych Wojska Polskiego (Dz.U. z 1932 r. nr 25, poz. 213), s. 395.
- ↑ a b c Dz.U. z 1924 r. nr 72, poz. 698, s. 1040.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych z 17 marca 1933 w sprawie wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z 7 października 1932 o służbie wojskowej podoficerów i szeregowców (Dz.U. z 1933 r. nr 20, poz. 132), s. 388.
- ↑ Decyzją nr 62/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 lipca 1994 r. został wprowadzono do użytku w Siłach Zbrojnych RP Regulamin ogólny Sił Zbrojnych RP, sygn. Szt.Gen. 1426/94, w którym nie zamieszczono wykazu stopni wojskowych; obowiązywały tylko te stopnie wojskowe, które znajdowały się w ustawie z 21 listopada 1967 o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 74 Dz.U. z 2021 r. poz. 372
- ↑ Dz.U. z 1933 r. nr 20, poz. 132, s. 388.
Bibliografia
- Dziennik Ustaw z 1979, 2004.
- Marian Laprus : Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 431.