W dzisiejszym świecie Szorstkość liści czereśni to temat budzący duże zainteresowanie i debatę. Znaczenie Szorstkość liści czereśni wzrosło w ostatnich latach, a jego wpływ rozciąga się na wiele obszarów społeczeństwa. Od sfery naukowej po polityczną, kulturową i społeczną, Szorstkość liści czereśni stał się kluczową kwestią, która nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty Szorstkość liści czereśni, analizując jego wpływ i reperkusje w różnych sferach. Ponadto zagłębimy się w jego ewolucję na przestrzeni historii i przyszłe perspektywy, jakie oferuje.
Szorstkość liści czereśni (ang. American rasp leaf of cherry, rasp leaf of cherry[1]) – wirusowa choroba czereśni wywołana przez wirusa szorstkości liści czereśni (Cherry rasp leaf virus, CRLV)[2].
Wzdłuż głównego nerwu i nerwów bocznych na dolnej stronie porażonych liści rozwijają wyraźne narośla, tzw. enacje. Rosną prostopadle do powierzchni blaszki liściowej rozszerzając się ku brzegowi blaszki[3]. Liście są zniekształcone, pofałdowane, często wyjątkowo wąskie, ale pozostają zielone. Ich górna powierzchnia jest chropowato-grudkowata z zagłębieniami[4]. Zielony kolor odróżnia szorstkość liści czereśni od nekrotycznej pierścieniowej plamistości drzew pestkowych[5].
Objawy zaczynają się w dolnej części drzewa i przesuwają się w górę w miarę rozprzestrzeniania się wirusa. Ponieważ na porażonym drewnie rozwija się mniej pączków liści, jego gałęzie ogałacają się z liści w dolnej części korony, a liście w górnych partiach są zniekształcone enacjami. Choroba może rozwinąć się na drzewach wiśniowych posadzonych w miejscach, gdzie usunięto chore drzewa wiśniowe. Pędy mogą być skarłowaciałe, a na pniach i gałęziach mogą rozwijać się raki[5]. Plon ulega zmniejszeniu, a silnie porażone gałęzie i młode drzewa mogą obumrzeć[4].
Wirus szorstkości liści czereśni może wystąpić wraz z wirusami powodującymi karłowatość drzew pestkowych (Prunus dwarf virus), liściozwój czereśni (Cherry leaf roll virus) i utajonej pierścieniowej plamistości truskawki (Strawberry latent ringspot virus)[3]. Przenosi się przez okulizację i szczepienie, przenoszą go także nicienie Xiphinema americanum. Podobnie jak w przypadku innych chorób wywołanych przez nicienie, objawy pojawiają się na pojedynczych drzewach i mają tendencję do rozprzestrzeniania się na zewnątrz w kształcie koła[5]. okres inkubacji wirusa trwa 8–10 miesięcy[3].
Główną metodą zapobiegania chorobie jest używanie do nasadzeń zdrowych sadzonek, a do szczepienia i okulizacji zdrowego materiału rozmnożeniowego. Porażone drzewa usuwa się z sadu. Na miejsca po usuniętych drzewach nie należy sadzić nowuxh[3].