Szymon Szynkowski vel Sęk

W dzisiejszych czasach Szymon Szynkowski vel Sęk to temat o ogromnej wadze, który budzi ogromne zainteresowanie w społeczeństwie. Od samego początku Szymon Szynkowski vel Sęk był przedmiotem badań i debat, przyciągając uwagę specjalistów, badaczy i osób zainteresowanych zrozumieniem jego implikacji i reperkusji. W miarę upływu czasu Szymon Szynkowski vel Sęk ewoluuje i dostosowuje się do zmian w otoczeniu, zawsze pozostając obecnym w agendzie publicznej. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i podejściu związanym z Szymon Szynkowski vel Sęk, analizując jego wpływ na różne aspekty życia codziennego.

Szymon Szynkowski vel Sęk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1982
Poznań

Minister do spraw Unii Europejskiej
Okres

od 13 października 2022
do 27 listopada 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Konrad Szymański

Następca

Adam Szłapka

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 27 listopada 2023
do 13 grudnia 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Zbigniew Rau

Następca

Radosław Sikorski

Szymon Szynkowski vel Sęk (pierwszy z lewej) ze współpracownikami w trakcie spotkania programowego w Urzędzie Miasta Poznania

Szymon Andrzej Szynkowski vel Sęk (ur. 24 listopada 1982 w Poznaniu[1]) – polski polityk, działacz partyjny i samorządowiec, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji, w latach 2018–2022 sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 2022–2023 minister do spraw Unii Europejskiej w drugim rządzie Mateusza Morawieckiego, w 2023 minister spraw zagranicznych w trzecim rządzie tego samego premiera.

Życiorys

Syn Henryka i Doroty[1]. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu oraz stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Był stypendystą programu Erasmus na Uniwersytecie w Osnabrück (2003–2004)[2]. W młodości działał w stowarzyszeniu Młodzi Konserwatyści, kierował jego poznańskim oddziałem[3]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Prawa i Sprawiedliwości. Był asystentem posła Jacka Tomczaka i eurodeputowanego Marcina Libickiego[4]. Później zatrudniany w biurach kolejnych wielkopolskich europosłów PiS – Konrada Szymańskiego i Ryszarda Czarneckiego.

W 2006 po raz pierwszy został radnym Poznania, ponownie wybierany na tę funkcję w 2010[4] i w 2014[5]. W radzie miejskiej do 2015 sprawował funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej[6]. W latach 2012–2015 był przewodniczącym klubu radnych PiS[7]. Był też delegatem Poznania i członkiem zarządu Związku Miast Polskich[8].

W wyborach parlamentarnych w 2015 wystartował do Sejmu w okręgu poznańskim. Uzyskał mandat posła VIII kadencji, otrzymując 8676 głosów[9]. 1 czerwca 2018 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[10]. W październiku tegoż roku został mianowany pełnomocnikiem rządu ds. szczytu Bałkanów Zachodnich w ramach Procesu Berlińskiego[11], które to stanowisko sprawował do czasu zakończenia polskiej prezydencji w tym procesie. Bez powodzenia kandydował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019[12].

W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 24 233 głosy[13]. W lutym 2020 został pełnomocnikiem PiS w okręgu poznańskim, zastępując Zbigniewa Hoffmanna[14]. W kwietniu 2020 mianowano go pełnomocnikiem rządu ds. polskiego przewodnictwa w Grupie Wyszehradzkiej[15].

13 października 2022 prezydent Andrzej Duda powołał go na stanowisko ministra do spraw Unii Europejskiej[16]. W wyborach w 2023 trzeci raz z rzędu uzyskał mandat poselski z wynikiem 45 167 głosów[17]. 27 listopada 2023 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w trzecim rządzie Mateusza Morawieckiego[18]. Funkcję tę pełnił do 13 grudnia 2023. W Sejmie X kadencji został wiceprzewodniczącym Komisji do Spraw Unii Europejskiej[19].

W listopadzie 2024 był jedynym kandydatem w wewnątrzpartyjnych wyborach na prezesa zarządu okręgu poznańskiego PiS, jednak jego kandydatura została odrzucona przez lokalnych działaczy[20].

Przypisy

  1. a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. ipn.gov.pl. .
  2. Bogna Kisiel: Szymon Szynkowski vel Sęk poznański poseł PiS został wiceministrem w MSZ. gloswielkopolski.pl, 1 czerwca 2008. .
  3. Rafał Kalukin: Na krętych ścieżkach kariery w PiS. Kim jest nowy minister Szynkowski vel Sęk?. polityka.pl, 28 listopada 2022. .
  4. a b Oni będą rządzić Poznaniem. naszemiasto.pl, 23 listopada 2010. .
  5. Serwis PKW – Wybory 2014. .
  6. Nowa przewodnicząca Komisji Rewizyjnej. poznan.pl, 12 listopada 2015. .
  7. Szymon Szynkowski vel Sęk. poznan.pl. .
  8. Prezydent Gliwic nowym szefem ZMP. Szynkowski vel Sęk w zarządzie. gloswielkopolski.pl, 5 marca 2015. .
  9. Serwis PKW – Wybory 2015. .
  10. Szymon Szynkowski vel Sęk nowym wiceministrem spraw zagranicznych. tvp.info, 1 czerwca 2018. .
  11. Wiceminister Szymon Szynkowski vel Sęk z wizytą na Bałkanach Zachodnich. msz.gov.pl, 8 listopada 2018. .
  12. Serwis PKW – Wybory 2019. .
  13. Serwis PKW – Wybory 2019. .
  14. Błażej Dąbkowski: Nowy pełnomocnik PiS w Poznaniu: Chcemy dotrzeć do mieszkańców z krytyką Jacka Jaśkowiaka. gloswielkopolski.pl, 25 lutego 2020. .
  15. Szynkowski vel Sęk pełnomocnikiem rządu ds. polskiego przewodnictwa w Grupie Wyszehradzkiej. dzieje.pl, 21 kwietnia 2020. .
  16. Szymon Szynkowski vel Sęk ministrem ds. Unii Europejskiej w KPRM. Zaprzysiężenie w Belwederze. polsatnews.pl, 13 października 2022. .
  17. Serwis PKW – Wybory 2023. .
  18. Nowy rząd premiera Mateusza Morawieckiego. gov.pl, 27 listopada 2023. .
  19. Strona sejmowa posła X kadencji. .
  20. Faworyt Kaczyńskiego przegrał. „Bunt PiS w Poznaniu”. dorzeczy.pl, 10 listopada 2024. .