W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Tadeusz Chomicki, badając jego pochodzenie, wpływ na obecne społeczeństwo i możliwe przyszłe implikacje. Od momentu pojawienia się Tadeusz Chomicki przyciąga uwagę różnych odbiorców, wywołując debaty, refleksje i mieszane emocje. Przez lata Tadeusz Chomicki wykazał swój wpływ w różnych obszarach, od technologii po sztukę, w tym politykę i kulturę popularną. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się zrozumieć znaczenie Tadeusz Chomicki we współczesnym świecie i jego potencjał do przekształcania otaczającej nas rzeczywistości.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
1962 |
---|---|
Ambasador RP w Korei Południowej | |
Okres |
od 2001 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador RP w ChRL | |
Okres |
od 2009 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Tadeusz Jerzy Chomicki (ur. 1962 w Warszawie) – polski socjolog i dyplomata w stopniu ambasadora tytularnego, ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Korei Południowej (2001–2005) i Chińskiej Republice Ludowej (2009–2015).
W 1986 został absolwentem Instytutu Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył studia podyplomowe z zakresu socjologii i filozofii na Balliol College w Oksfordzie (1987–1988), a także z zakresu stosunków międzynarodowych i ekonomii politycznej w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji (1991–1992). W 1999 zdał egzamin na członka rad nadzorczych, a w 2000 na urzędnika służby cywilnej[1].
Od 1989 do 1992 był asystentem naukowym w Instytucie Socjologii UW. Następnie został zatrudniony w Departamencie Afryki, Azji, Australii i Oceanii Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W 1993 był cywilnym pracownikiem przy Polskim Kontyngencie Wojskowym w Kambodży. W 1994 objął stanowisko naczelnika wydziału, a w 1995 zastępcy dyrektora Departamentu Afryki, Azji, Australii i Oceanii. W 1998 z jego inicjatywy utworzono w MSZ Departament Polityki Eksportowej, którego został dyrektorem[1]. W 2001 powołany na ambasadora – do 2005 kierował placówką RP w Seulu[2]. W tym czasie decyzję o inwestycjach w Polsce podjęły m.in. LG i Samsung. Po powrocie do kraju był wicedyrektorem Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ (do 2007), dyrektorem Sekretariatu Ministra Spraw Zagranicznych (do marca 2008) i dyrektorem Departamentu Azji i Pacyfiku MSZ (do 2009)[1]. W 2009 został ambasadorem RP w Chinach z jednoczesną akredytacją w Mongolii[3][4]. Zakończył urzędowanie 15 lipca 2015[5][6][7], po czym powrócił do pracy w centrali MSZ – do Departamentu Polityki Bezpieczeństwa[8]. W listopadzie 2024 objął kierownictwo Ambasady RP w Singapurze jako chargé d’affaires[9].
Podczas studiów współtworzył Akademicki Klub Sztuk Wschodu. Członek Oxford Society, Polskiego Towarzystwa Socjologicznego[1], Fundacji Edukacji Polsko-Chińskiej (przewodniczący rady programowej)[10]. Poza relacjami z państwami azjatyckimi specjalizuje się w obszarach rozbrojenia, kontroli zbrojeń i nieproliferacji[1].