Tadeusz Diem

W artykule, który prezentujemy poniżej, zagłębiamy się w fascynujący świat Tadeusz Diem, badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i możliwe przyszłe wyzwania. Tadeusz Diem jest przedmiotem zainteresowania i badań od dziesięcioleci, wzbudzając ciekawość zarówno badaczy, jak i hobbystów. W tym tekście będziemy dokładnie badać wiele aspektów składających się na Tadeusz Diem, od jego najważniejszych aspektów po jego implikacje w różnych obszarach życia codziennego. Poprzez głęboką i wnikliwą analizę staramy się zapewnić pełną i wzbogacającą wizję Tadeusz Diem, aby zapewnić czytelnikowi szersze i bardziej znaczące zrozumienie tego ekscytującego tematu.

Tadeusz Diem
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1940
Warszawa

Ambasador RP w Kanadzie
Okres

od 14 września 1992
do 1997

Poprzednik

Alojzy Bartoszek

Następca

Bogdan Grzeloński

Ambasador RP w Jugosławii/Serbii i Czarnogórze
Okres

od 2001
do 2005

Poprzednik

Sławomir Dąbrowa

Następca

Maciej Szymański

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Tadeusz Diem (ur. 1 czerwca 1940[1] w Warszawie[2]) – polski inżynier, dyplomata i polityk, ambasador, wiceminister edukacji narodowej oraz obrony narodowej.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie następnie został pracownikiem naukowym. Uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Wykładał gościnnie na University of Akron (1975–1976) oraz na Marquette University i na Lehigh University (1985–1986).

W latach 80. był działaczem „Solidarności”[3]. Od 1989 do 1991 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Był odpowiedzialny za organizację wykorzystania pomocy państw zachodnich w dziedzinie dóbr intelektualnych[3]. 14 września 1992 objął funkcję ambasadora RP w Kanadzie, którą sprawował do 1997. Po powrocie do kraju krótko pracował w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa MSZ[4], a następnie został dyrektorem generalnym w Ministerstwie Obrony Narodowej. W 2000 otrzymał nominację na podsekretarza stanu w MON odpowiedzialnego za politykę obronną[3]. W latach 2001–2005 pełnił funkcję ambasadora RP w Belgradzie. W trakcie trwania jego misji Federalna Republika Jugosławii została zastąpiona federacją Serbii i Czarnogóry[5].

Został wykładowcą Collegium Civitas, zasiadł w Radzie Programowej Akademii Służby Zagranicznej i Dyplomacji tej uczelni[6].

Odznaczenia

W 2011 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].

Przypisy

  1. ↑ Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 maja 1998 r. o treści oświadczeń złożonych przez osoby powoływane lub mianowane na kierownicze stanowiska państwowe przez Prezesa Rady Ministrów (M.P. z 1998 r. nr 13, poz. 206).
  2. ↑ Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 1991, Warszawa: PISM, 1993, s. 206.
  3. ↑ a b c Dział kadr , polityka.pl, 11 listopada 2000 .
  4. ↑ Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 4227/III , sejm.gov.pl, 24 maja 2001 .
  5. ↑ Ambasada RP w Belgradzie, msz.gov.pl .
  6. ↑ Wykładowcy Collegium Civitas, civitas.edu.pl .
  7. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 maja 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 78, poz. 780).

Bibliografia