Terence Hill

Dzisiaj przyjrzymy się Terence Hill, tematowi, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Terence Hill wywarł znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, wywołując debaty, kontrowersje i znaczące zmiany. Przez lata Terence Hill ewoluował i dostosowywał się do zmieniających się okoliczności, zachowując swoje znaczenie w różnych sferach życia. W tym artykule zbadamy historię, wpływ i przyszłość Terence Hill, przyglądając się, jak ukształtował i nadal będzie kształtować świat, w którym żyjemy.

Terence Hill
ilustracja
Imię i nazwisko

Mario Girotti

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1939
Wenecja, Włochy

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

Lori Zwicklbauer
(od 1967)

Lata aktywności

od 1951

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Terence Hill, właśc. Mario Girotti[1][2] (ur. 29 marca 1939 w Wenecji) – włoski aktor, okazjonalnie również reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Życiorys

Urodził się w Wenecji jako drugi z trzech synów Niemki Hildegard Girotti (z domu Thieme) i włoskiego chemika Girolamo Girotti[3]. Podczas II wojny światowej w latach 1943-45 przebywał w małej niemieckiej miejscowości Lommatzsch.

Mając 12 lat zadebiutował w filmie Wakacje z gangsterem (Vacanze col gangster, 1951)[4]. W szkole średniej i podczas nauki na Uniwersytecie Rzymskim odnosił liczne sukcesy w różnych konkurencjach sportowych, zanim jako nastolatek zaczął grywać niewielkie role we włoskich filmach młodzieżowych.

W biblijnym filmie Józef i jego bracia (Giuseppe venduto dai fratelli, 1960) wystąpił w roli Beniamina. Przełomem w jego karierze był udział w dramacie historycznym Lucchino Viscontiego Lampart (Il Gattopardo, 1963) u boku Burta Lancastera, Claudii Cardinale i Alaina Delona.

W 1964 roku przeprowadził się do Niemiec. W latach 60. stał się znany z ról w spaghetti westernach, ekranizacjach powieści przygodowych Karola Maya i filmach akcji. Na planie spaghetti westernu Bóg wybacza - ja nigdy (Dio perdona... Io no!, 1968) po raz pierwszy spotkał się z Budem Spencerem, z którym w latach 70. i 80. stworzył filmowy duet w komediach klasy B. W westernie Nazywam się Nobody (Il mio nome è Nessuno, 1973) jego ekranowym partnerem był Henry Fonda[5].

Wystąpił w roli Don Camilla w komedii sensacyjnej Don Camillo (1983). Zagrał komiksowego bohatera Lucky Luke’a w serialu Lucky Luke (1992). W latach 2000–2022 telewidzowie mogli go także oglądać w roli księdza Matteo Bondiniego we włoskim serialu telewizyjnym Don Matteo, za którą otrzymał nagrodę na festiwalu w Monte Carlo[6]. Była to też pierwsza włoskojęzyczna produkcja, gdzie Hill przemawiał własnym głosem, który był zawsze dubbingowany ze względu na silny akcent[7][8]. Wcześniej jego prawdziwy głos można było usłyszeć jedynie w anglojęzycznych filmach od Pana Biliona z 1977 roku[9][10].

Życie prywatne

23 lipca 1967 roku ożenił się z Lori, z którą ma syna Jessa (ur. 7 listopada 1969)[11]. Ich adoptowany syn Ross (ur. 1973) zginął w tragicznym wypadku samochodowym 15 stycznia 1990 w Stockbridge, w stanie Massachusetts[12].

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ Personalidade: Terence Hill (Itália). InterFilmes.com. . (port.).
  2. ↑ Terence Hill. Listal. . (ang.).
  3. ↑ Terence Hill (29 de Março de 1939). Filmow. . (port.).
  4. ↑ Terence Hill. ČSFD.cz. . (cz.).
  5. ↑ Terence Hill. MYmovies. . (wł.).
  6. ↑ Jeri Jacquin: Don Matteo: Season 7 & 8 from MHz International Mystery. Patch.com, 2014-10-08. . (ang.).
  7. ↑ Arianna Ascione: Terence Hill ritorna con «Don Matteo»: 12 cose che non sapete di lui. Corriere della Sera, 2022-03-31. . (wł.).
  8. ↑ Luca D'Isanto: Perché Terence Hill veniva doppiato? Il motivo è incredibile. Vesuvius, 2022-04-07. . (wł.).
  9. ↑ Q&A - questions from fans. Terence Hill Official Website. . (ang.).
  10. ↑ Richard Pinkerton: The Movies of Bud Spence & Terence Hill. Recker's World. . (ang.).
  11. ↑ Lüdeke Ulf: Terence Hill: Die exklusive Biografie. Monachium: Riva Verlag, 2012, s. 156. ISBN 978-3-86883-203-7. (niem.).
  12. ↑ E' morto a 16 anni anni Ross Hill. La Repubblica, 1990-02-13. . (wł.).

Linki zewnętrzne