Dzisiaj Tijjani Babangida jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w dzisiejszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Tijjani Babangida stał się tematem obejmującym różne aspekty codziennego życia, od sposobu, w jaki się komunikujemy, po sposób, w jaki wykonujemy nasze codzienne czynności. Tijjani Babangida to koncepcja, która przyciągnęła uwagę naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jej wpływ na różne obszary, takie jak gospodarka, polityka, zdrowie, edukacja i środowisko. W tym artykule zbadamy znaczenie i wagę Tijjani Babangida, a także jego implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
169 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Tijjani Babangida (ur. 25 września 1973 w Kadunie)[1] – nigeryjski piłkarz.
Znany był ze swojej szybkości i często porównywany Marca Overmarsa[2][3]. Babangida spędził większość kariery w Ajaxie. W swojej karierze grał w pięciu państwach na trzech różnych kontynentach. Przez dziewięć lat grał w Holandii – dla VVV Venlo, Roody JC oraz Ajaxu, z którym zdobył mistrzostwo Holandii oraz krajowy puchar.
Rozegrał 37 meczów w narodowej reprezentacji, w tym cztery na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 1998 we Francji. Zadebiutował w niej w 1994 roku. Wziął udział w dwóch turniejach o Puchar Narodów Afryki i zdobył złoto olimpijskie w 1996. Stracił miejsce w składzie przed Mistrzostwami Świata w 2002. Po dwóch latach rozbratu z reprezentacją, został powołany na przygotowania nigeryjskiej drużyny w Portugalii do Pucharu Narodów Afryki 2004.
Babangida, skrótowo określany także jako „TJ”[4], urodził się w dużej rodzinie w mieście Kaduna w 1973 roku. Jego żona Rabah to siostra żony Daniela Amokachiego[3]. Dwóch z jego dziewięciu braci Ibrahim i Haruna są również zawodowymi piłkarzami[5]. Pierwszy z nich przez pięć lat grał w Volendam, a drugi jest najmłodszym piłkarzem w historii hiszpańskiej piłki nożnej, który miał w kontrakcie zawartą klauzulę sprzedaży, oraz był drugim najmłodszym piłkarzem grającym w FC Barcelona. W trakcie swojego debiutu w 1998 roku miał piętnaście lat[5][6][7].
W 2004 Babangida podpisał umowę na 2 miliony dolarów, aby zapewnić Nigerii wysokiej jakości piłki nożnej[8]. W tym samym roku otworzył nowoczesne centrum handlowe w Kadunie[8]. Zaraz po zakończeniu piłkarskiej kariery rozpoczął pracę agenta piłkarskiego[9].
W 1991 roku, siedemnastoletni Babangida po występie na Cairo 91 All African Games opuścił miejscowy klub Niger Tornadoes, aby podpisać kontrakt z holenderskim klubem Roda JC Kerkrade występującym w Eredivisie[10]. Piłkarz został wypożyczony z Rody do ligowych rywali VVV Venlo do końca sezonu[11]. Babangida wystąpił w sześciu ligowych meczach, strzelając trzy gole w drugiej części sezonu 1991/1992[12]. Mimo iż Venlo spadło do Eerste divisie[13], Babangida pozostał w klubie na następny rok.
Sezon 1992/1993 stał się dla Babangidy przełomowym, gdyż jego 16 trafień pomogło Venlo dostać się na sam szczyt Eerste Divisie i powrócić do najwyższej klasy rozgrywek w Holandii[12][14]. W następnym sezonie Babangida powrócił do Rody, od razu stając się graczem pierwszego zespołu. Wystąpił w 29 spotkaniach ligowych, strzelając 11 goli[12].
Babangida spędził jeszcze dwa sezony w Rodzie. W sezonie 1995/1996 został królem strzelców Eredivisie z łączną liczbą 10 trafień[15]. Rok 1995 był pierwszym rokiem Babangidy w europejskich pucharach. Strzelił gola w zwycięskim meczu pierwszej rundy Pucharu UEFA z Olimpiją Lublana. Roda pokonała słoweński klub 5:2 w dwumeczu, ale przegrała z 27-krotnym mistrzem Portugalii – Benfiką w drugiej rundzie. Występy w europejskich pucharach i lidze doprowadziły do zainteresowania Babangidą Ajaxu. Trener tego klubu Louis van Gaal szukał piłkarza na miejsce rodaka Babangidy Finidiego George’a[2], który odszedł do Betisu.
Babangida dołączył do Ajaxu latem 1996 roku. Został zakupiony przez klub z Amsterdamu za 5 milionów dolarów[3]. Wystąpił w 29 ligowych meczach, strzelając 4 gole w swoim pierwszym sezonie w nowym zespole[12]. Babangida odegrał ważną rolę w meczach Ajaxu w europejskich pucharach. Strzelił 3 gole, między innymi przeciwko AJ Auxerre w fazie grupowej[16] i zwycięski gol w ćwierćfinale Ligi Mistrzów z Atlético Madryt na Estadio Vicente Calderón, co dało Ajaxowi awans do półfinału tych rozgrywek[17].
W drugim sezonie pomógł on w wywalczeniu przez Ajax kolejnego mistrzostwa Holandii z 39 punktową przewagą nad PSV Eindhoven. Podczas gdy jego 13 ligowych goli w 26 meczach uczyniły go trzecim strzelcem zespołu, za Gruzinem Szotą Arweladze i fińskim napastnikiem Jarim Litmanenem[18]. Ajax zdobył drugie trofeum zwyciężając 5:0 PSV Eindhoven w finale Pucharu Holandii, w którym Nigeryjczyk strzelił pierwszego gola[3].
Pod koniec 1998 roku los Babangidy zaczął ulegać zmianie. Stopniowo zaczął tracić miejsce w składzie, gdyż Morten Olsen szukał sposobu na niekonsekwentne występy drużyny w lidze i w europejskich pucharach. Babangida rozpoczął dwa mecze w wyjściowej jedenastce w rozgrywkach Ligi Mistrzów[3]. Jednak zespół zajął ostatnie miejsce w grupie, przegrywając z Olympiakosem, Dinamo Zagrzeb i FC Porto[19]. Łącznie Babangida wystąpił w 18 ligowych meczach w dla Ajaxu w tym sezonie, zaczynając mecze w wyjściowej jedenastce siedmiokrotnie[3]. Nie odegrał on także dużej roli w finale Pucharu Holandii, gdzie Ajax zdołał obronić trofeum pokonując Fortunę Sittard[3].
W sezonie 1999/2000 Babangida występował jeszcze rzadziej niż rok wcześniej, grając w 8 ligowych spotkaniach. W pierwszej połowie sezonu 2000/2001 nie wystąpił w żadnym meczu[12]. W trakcie trwania rozgrywek, Ajax doszedł do porozumienia z tureckim klubem Gençlerbirliği, występującym w Süper Lig, który wypożyczył Babangidę na pół roku do końca sezonu[20].
Wraz z końcem półrocznego wypożyczenia Babangidy do klubu z Ankary skończyła się jego kariera w Turcji. Gençlerbirliği nie było zainteresowane kontynuowaniem współpracy z piłkarzem i ten musiał szukać sobie nowego klubu[4]. Rozglądając się za nowym zespołem, z dala od Holandii, Babangida był blisko podpisania kontraktu z francuskim AJ Auxerre, ale w ostatniej chwili otrzymał telefon od Ronalda Koemana i zgodził się dołączyć do Vitesse na zasadzie wypożyczenia[20]. Został zawodnikiem pierwszego zespołu prowadzonego przez Koemana, lecz wraz ze zmianą szkoleniowca[21], gdy Ronald Koeman odszedł do Ajaxu i został zastąpiony przez Edwarda Sturinga, Babangida stracił miejsce w składzie[22].
Zdecydował się na sześciomiesięczne wypożyczenie do Ittihad FC z Arabii Saudyjskiej w 2002 roku. W klubie z Dżuddy dołączył do byłego reprezentanta Brazylii Bebeto i dawnego snajpera Liverpoolu Titi Camary. Jednak opuścił zespół w listopadzie po nieporozumieniach z brazylijskim trenerem José Oscarem Bernardim, który chciał, aby Babangida grał bardziej defensywnie[23][24][25]. W celu przerwania impasu z Ajaxem, Babangida powrócił do Amsterdamu, z myślą rozwiązania kontraktu z klubem[26]. Obydwie strony doszły do porozumienia 30 kwietnia 2003 roku, czyli trzy lata po rozegraniu przez Babangidę ostatniego meczu w barwach Ajaxu. Kontrakt piłkarza został ostatecznie rozwiązany[27].
Babangida, jako wolny agent, latem 2003 roku przeszedł udany okres próbny w pierwszoligowym chińskim klubie Tianjin Teda[28]. Jednak ta transakcja nie doszła do skutku z powodu wybuchu epidemii SARS w Chinach[29]. Ostatecznie Babangida znalazł w niedługim czasie zatrudnienie w drugoligowym Changchun Yatai[30]. Jego 4 gole w drugiej części sezonu pomogły drużynie w zdobyciu tytułu Jia B i zapewniły mu powrót do narodowej drużyny na przygotowania do Puchar Narodów Afryki 2004[31]. W następnym sezonie Babangida zdążył jeszcze strzelić 4 gole dla Yatai i postanowił odejść na piłkarską emeryturę[32].
Babangida otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji Nigerii przed mistrzostwami świata na mecz towarzyski z Rumunią w 1994 roku. Następnie zagrał w meczu towarzyskim z Gruzją, ale nie znalazł się w ostatecznym składzie na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994[3].
Międzynarodowe szanse Tijjaniego były ograniczone, gdyż wyższe notowania u selekcjonerów miał jego kolega Finidi George[3]. Babangida odegrał istotną rolę w swojej drużynie na zwycięskich Igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku[33], gdzie reprezentacji Nigerii zostawiła w pokonanym polu między innymi Brazylię i Argentynę. W skład tych drużyn wchodzili tacy piłkarze jak: Dida, Roberto Carlos, Bebeto, Ronaldo, Rivaldo, Hernan Crespo, Claudio López, Ariel Ortega i Diego Simeone[34][35][36]. Babangida wziął udział w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 1998, grając łącznie 120 minut. Jeden mecz rozpoczął w wyjściowej jedenastce, a w trzech wchodził z ławki rezerwowych. Zdołał strzelić jedną bramkę w drugiej rundzie przeciwko Danii[37]. W styczniu 2001 roku Babangida pojawił się na meczu pokazowym na Yokohama International Stadium (znany dzisiaj jako Nissan Stadium), grając przeciwko zjednoczonej drużynie Japonii oraz Korei Południowej[38].
Babangida zadebiutował na Pucharze Narodów Afryki w 2000 roku, ponieważ reprezentacja Nigerii wycofała się z turnieju w 1996 roku w Republice Południowej Afryki z powodów politycznych i opuściła Puchar Narodów Afryki 1998 w Burkina Faso przez dyskwalifikację[39][40]. Babangida strzelił dwa gole przeciwko Afryce Południowej, co pomogło Nigerii dostać się do finału, gdzie zostali minimalnie pokonani w rzutach karnych. Wystąpił w pięciu meczach swojej drużyny, zaczynając w wyjściowej jedenastce dwa z nich[40]. Następnie uczestniczył w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2002, strzelając dwie bramki w pierwszej połowie ostatniego meczu przeciwko reprezentacji Ghany. To zwycięstwo zapewniło Nigerii udział w mistrzostwach świata. Babangida zagrał we wszystkich meczach swojej drużyny w Pucharze Narodów Afryki 2002, ale przegrał rywalizację o miejsce w składzie na mistrzostwach świata, z bardziej doświadczonymi zawodnikami Sundayem Olisehem i Finidim George’em[41]. Piłkarz został ponownie powołany na zgrupowanie w Faro w Portugalii w 2004 roku, ale nie znalazł się w ostatecznym składzie, czyniąc Puchar Narodów Afryki 2002 jego ostatnim poważnym międzynarodowym turniejem[42].