Tomasz Ignacy Zienkowicz

W świecie Tomasz Ignacy Zienkowicz istnieje nieskończona liczba aspektów do odkrycia i zbadania. Od początków do obecnej ewolucji i rozwoju, Tomasz Ignacy Zienkowicz był przedmiotem zainteresowania i badań ekspertów z różnych dziedzin. Na przestrzeni historii Tomasz Ignacy Zienkowicz pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie, wpływając na sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do naszego środowiska. W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Tomasz Ignacy Zienkowicz, badając jego różne aspekty i odkrywając znaczenie, jakie ma w naszym codziennym życiu.

Tomasz Ignacy Zienkowicz

Biskup tytularny Areopolis
Kraj działania	I Rzeczpospolita
Data urodzenia	5 stycznia 1717
Data śmierci	9 grudnia 1790
Miejsce pochówku	Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie
Biskup pomocniczy wileński
Okres sprawowania	1755–1781
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	9 lipca 1741
Nominacja biskupia	21 lipca 1755
Sakra biskupia	9 listopada 1755

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	9 listopada 1755
Miejscowość	Wilno[1]
Konsekrator	Antoni Dominik Tyszkiewicz
Współkonsekratorzy	Antoni Józef Żółkowski Aleksander Kazimierz Horain
Konsekrowani biskupi Joannes Dominicus Chiavassa 1757
Współkonsekrowani biskupi Gabriel Wodziński 1759 Ignacy Jakub Massalski 1762 Piotr Aleksander Toczyłowski 1782 Franciszek Alojzy Gzowski 1782

Tomasz Ignacy Zienkowicz herbu Siekierz (ur. 5 stycznia 1717 roku – zm. 9 grudnia 1790 roku) – biskup katolicki.

Życiorys

Wyświęcony na księdza 9 lipca 1741, biskup tytularny Areopolis od 21 lipca 1755, biskup sufragan białoruski w latach 1755–1763, biskup sufragan wileński w latach 1763–1781, pisarz wielki litewski w 1754 roku, duchowny sekretarz wielki litewski w latach 1762–1782, dziekan wileńskiej kapituły katedralnej w 1768 roku^[2], kanonik wileński w 1741 roku, kustosz wileński w 1744 roku^[3]. W 1764 roku był członkiem konfederacji Wielkiego Księstwa Litewskiego^[4]. Przeszedł na emeryturę w roku 1781.

Pochowany w katedrze Św. Stanisława i Św. Władysława w Wilnie^[5].

Przypisy

1. ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 328.
2. ↑ Kolęda Warszawska na rok 1768,
3. ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 253.
4. ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 60.
5. ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 144.

Linki zewnętrzne

• http://www.catholic-hierarchy.org

• p
• d
• e

Biskupi wileńscy

Biskupi diecezjalni

Andrzej Jastrzębiec (1388–1398) Jakub Plichta (1399–1407) Mikołaj z Gorzkowa (1408–1414) Piotr Krakowczyk (1415–1422) Maciej z Trok (1422–1453) Mikołaj z Sołecznik (1453–1467) Jan Łosowicz (1468–1481) Andrzej Goskowicz (1481–1491) Wojciech Tabor (1492–1507) Wojciech Radziwiłł (1507–1519) Jan z Książąt Litewskich (1519–1536) Paweł Algimunt Holszański (1536–1555) Walerian Protasewicz (1556–1579) Jerzy Radziwiłł (1579–1591) Benedykt Woyna (1600–1615) Eustachy Wołłowicz (1616–1630) Abraham Woyna (1631–1649) Jerzy Tyszkiewicz (1649–1656) Jan Karol Dowgiałło Zawisza (1656–1661) Jerzy Białłozor (1661–1665) Aleksander Kazimierz Sapieha (1667–1671) Mikołaj Stefan Pac (1672–1684) Aleksander Kotowicz (1685–1686) Konstanty Kazimierz Brzostowski (1687–1722) Maciej Józef Ancuta (1722–1723) Karol Piotr Pancerzyński (1724–1729) Michał Jan Zienkowicz (1730–1762) Ignacy Jakub Massalski (1762–1794) Jan Nepomucen Kossakowski (1798–1808) Hieronim Stroynowski (1814–1815) Andrzej Benedykt Kłągiewicz (1840–1841) Wacław Żyliński (1848–1856) Adam Stanisław Krasiński (1858–1883) Karol Hryniewiecki (1883–1889) Antoni Franciszek Audziewicz (1889–1895) Stefan Aleksander Zwierowicz (1897–1902) Edward von Ropp (1903–1917) Jerzy Matulewicz (1918–1925) Romuald Jałbrzykowski (1926–1955) Julijonas Steponavičius (1957–1989 adm. apost.) Adam Sawicki (1962–1968 adm. apost.[A]) Władysław Suszyński (1968 adm. apost.[A]) Henryk Gulbinowicz (1970–1976 adm. apost.[A]) Edward Kisiel (1976–1991 adm. apost.[A]) Julijonas Steponavičius (1989–1991) Audrys Bačkis (1991–2013) Gintaras Grušas (od 2013)

Biskupi pomocniczy

Jakub Miechowski (1512–1531) Feliks z Kazimierza (1532–1554) Jerzy Albinus (1550–1570) Cyprian Wiliski (1572–1594) Jerzy Radziwiłł (1574–1579 koadiutor) Mikołaj Pac (1602–1610) Abraham Woyna (1611–1626) Jerzy Tyszkiewicz (1627–1633) Stanisław Nieborski (1634–1644) Marcjan Tryzna (1639–1643) Hieronim Władysław Sanguszko (1644–1655) Teodor Skuminowicz (1652–1668) Aleksander Kazimierz Sapieha (1655–1660) Gothard Jan Tyzenhauz (1661–1668) Mikołaj Słupski (1669–1693) Władysław Silnicki (1683–1692) Jan Hieronim Kryszpin-Kirszensztein (1694–1695) Jan Mikołaj Zgierski (1696–1710) Wojciech Izdebski (1696–1703) Aleksander Mikołaj Horain (1704–1711) Maciej Józef Ancuta (1710–1722 od 1717 koadiutor) Karol Piotr Pancerzyński (1712–1721) Bogusław Korwin Gosiewski (1722–1725) Jerzy Kazimierz Ancuta (1723–1737) Józef Stanisław Sapieha (1737–1754 koadiutor) Antoni Józef Żółkowski (1744–1763) Tomasz Ignacy Zienkowicz (1755–1781) Jan Stefan Giedroyć (1763–1765) Feliks Towiański (1766–1782) Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz (1773–1774) Józef Kazimierz Kossakowski (1775–1781) Piotr Aleksander Toczyłowski (1782–1793) Franciszek Alojzy Gzowski (1782–1785) Józef Kazimierz Kossakowski (1791–1794 koadiutor) Dawid Zygmunt Pilchowski (1795–1803) Jerzy Antoni Połubiński (1796–1801) Adam Kossakowski (1798–1828) Adam Kłokocki (1798–1822) Ignacy Houwalt (1804–1807) Nikodem Puzyna (1814–1819) Tadeusz Kundzicz (1815–1829) Andrzej Benedykt Kłągiewicz (1830–1840) Jan Kajetan Cywiński (1840–1846) Kazimierz Roch Dmochowski (1840–1848) Ludwik Zdanowicz (1890–1896) Kazimierz Mikołaj Michalkiewicz (1923–1940) Mečislovas Reinys (1940–1953) Władysław Suszyński (1948–1968[A]) Edward Ozorowski (1979–1991[A]) Jonas Boruta (1997–2002) Juozas Tunaitis (1991–2010) Arūnas Poniškaitis (od 2010) Darius Trijonis (2017–2024)

1. ↑ ^{a b c d e f} Białystok

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000111108939
• VIAF: 161389422
• PLWABN: 9810588104805606
• NUKAT: n2010162952