Tour of Britain
W dzisiejszym świecie Tour of Britain stał się tematem o rosnącym zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy jest to aktualny temat, osoba publiczna czy zjawisko kulturowe, Tour of Britain przykuł uwagę ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Tour of Britain, od jego wpływu na życie ludzi po jego globalne implikacje. Poprzez głęboką i przemyślaną analizę postaramy się rzucić światło na różne perspektywy, które pomogą nam lepiej zrozumieć Tour of Britain i jego znaczenie we współczesnym świecie.
| |||
 | |||
| Szczegóły wyścigu | |||
| Dyscyplina | Kolarstwo szosowe | ||
| Data powstania | 2004 | ||
| Liczba edycji | 20 (in 2024) | ||
| Częstotliwość | co roku (wrz) | ||
| Typ | Wyścig wieloetapowy | ||
| Państwo | .svg){kind=small} Wielka Brytania | ||
| Organizator | British Cycling | ||
| Kategoria | 2.Pro (2020-) | ||
| Strona internetowa | Oficjalna strona | ||
| Zwycięzcy | |||
| Ostatni zwycięzca | Stephen Williams | ||
| Najwięcej zwycięstw |  Edvald Boasson Hagen Lars Boom.svg){kind=small} Wout van Aert(2 zwycięstwa) | ||
 | Dokumentacja  | ||
_pictogram.svg){kind=small}
Tour of Britain – wieloetapowy wyścig kolarski w Wielkiej Brytanii rozgrywany od 1951.
Wyścig początkowo miał na celu rozpropagowanie kolarstwa na Wyspach Brytyjskich poprzez udział brytyjskich, szkockich i walijskich drużyn. Wyścig został zapoczątkowany w 1951, jednak pierwsza profesjonalna edycja odbyła się w roku 2004.
Tour of Britain był częścią UCI Europe Tour, a od 2020 należy do UCI ProSeries.
Wyścig trzykrotnie wygrywali polscy kolarze: Eugeniusz Pokorny w 1962, Józef Gawliczek w 1966 oraz Jan Brzeźny w 1978.
Historia
Wyścig miał wiele nazw, w zależności od głównego sponsora:
- Daily Express Tour of Britain (1951–1955)
- Szkot Ian Steel wygrał pierwszą edycję w 1951, w której to startował również Jimmy Savile. W 1955 wyścig był organizowany przez British League of Racing Cyclists.
- W latach największej popularności, ta dwutygodniowa impreza miała podobny status do Wyścigu Pokoju, ponieważ brało w niej udział wiele drużyn zagranicznych. Od roku 1983, wyścig był dostępny także dla teamów zawodowych. Sponsor główny, Milk Marketing Board sponsorował również Scottish Milk Race, mniejszy wyścig rozgrywany w Szkocji.
Zwycięzcy
Opracowano na podstawie:[1]
| Rok | Pierwsze | Drugie | Trzecie |
|---|---|---|---|
| 1958 |  Richard Durlacher | William Bradley | Alfons Sweeck |
| 1959 | William Bradley | John Geddes | Constant De Keyser |
| 1960 | William Bradley | Bill Holmes |  Owe Adamson |
| 1961 | Bill Holmes | .svg){kind=small} Juan María Uribezubia Velar |  Warwick Dalton |
| 1962 |  Eugeniusz Pokorny | Bill Holmes | Jim Hinds |
| 1963 | Pete Chisman | .svg){kind=small} Constantin Dumitrescu | José Goyeneche |
| 1964 | Arthur Metcalfe | Vicente López Carril | Terry West |
| 1965 | Les West | Janusz Janiak | John Bettison |
| 1966 | Józef Gawliczek | .svg){kind=small} Stanislav Tschepel |  Peter Abt |
| 1967 | Les West | Dave Rollinson | Stanisław Demel |
| 1968 | Gösta Pettersson | Vladimir Sokolov |  Peter Doyle |
| 1969 | Fedor den Hertog | Popke Oosterhof | Peter Buckley |
| 1970 |  Jiří Mainuš | Józef Mikołajczyk | Matthijs de Koning |
| 1971 | Fedor den Hertog |  Marcel Duchemin | Josef Fuchs |
| 1972 | Hennie Kuiper | Marcel Duchemin | Jerzy Żwirko |
| 1973 | Piet van Katwijk | Bernt Johansson | Fedor den Hertog |
| 1974 | Roy Schuiten | Ryszard Szurkowski | Tord Filipsson |
| 1975 | Bernt Johansson | Vladimír Vondráček | Tord Filipsson |
| 1976 | William Nickson | Joseph Waugh | Sven-Åke Nilsson |
| 1977 | Saïd Gusseïnov | Alf Segersäll | Paul Carbutt |
| 1978 | Jan Brzeźny | Lennart Fagerlund | Bob Downs |
| 1979 | Juri Kaschirin | Janusz Pożak | Hynek Dvořáček |
| 1980 | Iwan Miszczenko | Ramazan Galaletdinow | Siergiej Suchoruczenkow |
| 1981 |  Sergey Krivosheyev | Andriej Wiediernikow | Zbigniew Szczepkowski |
| 1982 | Juri Kaschirin | Oleg Łogwin | Ołeh Czużda |
| 1983 |  Matt Eaton | Stefan Brykt | Malcolm Elliott |
| 1984 | Ołeh Czużda | Stefan Brykt | Kjell Nilsson |
| 1985 | Eric Van Lancker | Roy Knickman | Paul Watson |
| 1986 | Joey McLoughlin | Malcolm Elliott |  Shane Sutton |
| 1987 | Malcolm Elliott | Ołeksandr Zinowjew | Miroslav Sýkora |
| 1988 | Wasilij Żdanow | Peter Přikryl | Steve Jones |
| 1989 |  Brian Walton | Keith Reynolds | Olaf Lurvik |
| 1990 | Shane Sutton | Rob Holden | Miroslav Vašiček |
| 1991 | Chris Walker | Simeon Hempsall | Keith Reynolds |
| 1992 | Conor Henry | Willy Willems | Peter Verbeken |
| 1993 | Chris Lillywhite | Ole Sigurd Simensen | Daniel Kovar |
| Rok | Pierwsze | Drugie | Trzecie |
|---|---|---|---|
| 1987 | Joey McLoughlin | Steven Rooks |  Sergio Finazzi |
| 1988 | Malcolm Elliott | Joey McLoughlin | Sean Kelly |
| 1989 | Robert Millar | Mauro Gianetti |  Remig Stumpf |
| 1990 | Michel Dernies | Robert Millar | Maurizio Fondriest |
| 1991 | Phil Anderson | Rudy Verdonck | Heinz Imboden |
| 1992 | Maximilian Sciandri | Adrie van der Poel | Hendrik Redant |
| 1993 | Phil Anderson | Wladimir Belli | Bo André Namtvedt |
| 1994 | Maurizio Fondriest |  Wiaczesław Jekimow | Olaf Ludwig |
- Prudential Tour (1998–1999)
| Rok | Pierwsze | Drugie | Trzecie |
|---|---|---|---|
| 1998 | Stuart O’Grady | Chris Boardman | Dariusz Baranowski |
| 1999 | Marc Wauters |  Benoît Joachim | Bjørnar Vestøl |
- Tour of Britain (od 2004)
Przypisy
- ↑ Top 3 per edition. procyclingstats.com. . (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona wyścigu. britishcycling.org.uk. . (ang.).