Transport kolejowy we Włoszech
W tym artykule szczegółowo omówimy Transport kolejowy we Włoszech, temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu ekspertów. Transport kolejowy we Włoszech to złożony i fascynujący temat, który wzbudził duże zainteresowanie zarówno społeczności akademickiej, jak i ogółu społeczeństwa. Na następnych kilku stronach przeanalizujemy różne aspekty Transport kolejowy we Włoszech, od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Zagłębimy się w debaty, badania i teorie związane z Transport kolejowy we Włoszech, aby zapewnić kompleksowy i aktualny pogląd na ten stale rozwijający się temat.
Transport kolejowy we Włoszech – system transportu kolejowego działający na terenie Włoch.
Włochy są członkiem Międzynarodowego Związku Kolei (UIC), a kod kraju UIC to 83.
Infrastruktura
Sieć kolejowa to jedna z najważniejszych części infrastruktury Włoch o całkowitej długości 24 227 km[a], z czego 16 723 km jest obecnie używane[1]. Sieć rozrosła się ostatnio wraz z budową nowych sieci kolei dużych prędkości.
RFI (Rete Ferroviaria Italiana) to państwowy zarządca infrastruktury kolejowej. Długość działających linii pod zarządem RFI wynosi 16 723 km, z czego 7505 km to tory podwójne[1].
Linie kolejowe podzielone są na 3 kategorie[1]:
- linie fundamentalne (fondamentali), charakteryzujące się dużym natężeniem ruchu i dobrą jakością infrastruktury, obejmują wszystkie główne linie łączące duże miasta w całym kraju. Podstawowe linie to 6131 km (3809,63 mi) długi;
- linie uzupełniające (complementari), które mają mniejszy ruch i są odpowiedzialne za łączenie średnich lub małych ośrodków regionalnych. Większość z tych linii to linie jednotorowe, a niektóre nie są zelektryfikowane;
- linie węzłowe (di nodo), które łączą linie uzupełniające i fundamentalne w pobliżu obszarów metropolitalnych, łącznie 936 km (581,6 mi).
Większość włoskiej sieci jest zelektryfikowana (11 921 km (7407,37 mi)). System elektryczny to 3 kV DC na liniach konwencjonalnych i 25 kV AC na liniach dużych prędkości[2].
Historia
Dotacje rządowe
Włoskie koleje są częściowo finansowane przez rząd. W 2009 dotacje rządowe na kolej wyniosły 8,1 miliarda euro[3].
Kategorie i rodzaje pociągów
Oto główne kategorie usług i modele włoskich pociągów.
-
Italo działa na głównych liniach dużych prędkości firmy NTV. Zatrzymuje się jedynie w najważniejszych miastach. -
Frecciarossa działa na liniach dużych prędkości Trenitalia. Zatrzymuje się głównie w dużych miastach. -
Frecciargento działa na liniach dużych prędkości firmy Trenitalia. Zatrzymuje się głównie w dużych miastach. -
Frecciabianca działa na głównych liniach Trenitalii. Zatrzymuje się głównie w dużych miastach. -
Intercity operuje na głównych liniach Trenitalii. Zatrzymuje się głównie w dużych miastach. -
Eurocity, dawniej Cisalpino, działa na głównych liniach międzynarodowych w Unii Europejskiej operowanych przez Trenitalia. Zatrzymuje się głównie w dużych miastach. -
RegionaleVeloce działa na liniach regionalnych na liniach Trenitalia. Przystanki na głównych stacjach mniejszych miastowości. -
Regionale działa na liniach regionalnych Trenitalia. Zatrzymuje się na każdej stacji na swoich liniach. -
Regio-Express obsługuje regionalne linie Trenord. Zatrzymuje się na niektórych stacjach mniejszych miejscowości. -
Regionale w regionie Trydentu-Górnej Adygi operowany przez SAD -
Regionale działające na niektórych liniach Wenecji Euganejskiej operowanych przez Sistemi Territoriali (ST) -
Regionale w rejonie Friuli-Wenecji Julijskiej operowany przez Società Ferrovie Udine-Cividale (FUC) -
.jpg)
Główne stacje
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Linie z podwójnymi torami są liczone podwójnie (każdy tor osobno).
Przypisy
- ↑ a b c La rete oggi. RFI Rete Ferroviaria Italiana . . . (wł.).
- ↑ Il sistema di elettrificazione a 25kV c.a.. RFI Rete Ferroviaria Italiana. . (wł.).
- ↑ The age of the train. . (ang.).
Bibliografia
- Tim Parks: Italian Ways: On and Off the Rails from Milan to Palermo. Londyn: Harvill Secker, 2013. ISBN 978-1-84655-774-3.
- Fascicolo Linea 82 bis – AV/AC Torino – Milano – Napoli Tratto di linea Milano Rogoredo – Firenze Castello e relative interconnessioni con linea Milano – Bologna – Firenze (Tradizionale). Rete Ferroviaria Italiana, s. 90–119 i 150–179. (wł.).
