Turak czarnodzioby

W tym artykule poruszony zostanie temat Turak czarnodzioby, który staje się coraz bardziej istotny w dzisiejszym społeczeństwie. Z różnych perspektyw i kontekstów Turak czarnodzioby stał się przedmiotem zainteresowania liderów, badaczy, naukowców i ogółu społeczeństwa. W całej historii Turak czarnodzioby był przedmiotem dyskusji i debat, podsycając rozmowy i pytania, które doprowadziły do ​​znaczących postępów w różnych obszarach. W tym sensie istotne jest głębsze zagłębienie się w analizę Turak czarnodzioby, biorąc pod uwagę jego obecny wpływ i możliwe przyszłe implikacje, które pozwala nam dostrzec. Dlatego ten artykuł będzie miał na celu przedstawienie kompleksowej i aktualnej wizji Turak czarnodzioby, w celu promowania większego zrozumienia i refleksji na temat tego tematu, który jest tak istotny we współczesnym społeczeństwie.

Turak czarnodzioby
Tauraco schuettii[1]
(Cabanis, 1879)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

turakowe

Rodzina

turakowate

Podrodzina

turaki

Rodzaj

Tauraco

Gatunek

turak czarnodzioby

Synonimy
  • Corythaix Schüttii Cabanis, 1879[2]
Podgatunki
  • T. s. emini (Reichenow, 1893)
  • T. s. schuetti (Cabanis, 1879)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Turak czarnodzioby[4] (Tauraco schuettii) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny turakowatych (Musophagidae) występującego w Centralnej Afryce. Charakterystyczne dla tego i kilku spokrewnionych z nim gatunków jest występowanie w piórach unikatowych barwników: zielonej turakowerdyny i czerwonej turacyny, niespotykanych u prawie żadnych innych zwierząt[5].

Zasięg występowania

Główny obszar zamieszkania turaka czarnodziobego obejmuje centralną i północną część Demokratycznej Republiki Konga. Swym zasięgiem przekracza on tylko nieznacznie granice tego państwa, obejmując przygraniczne tereny Angoli, Konga, Republiki Środkowoafrykańskiej, Sudanu Południowego, Burundi, Rwandy i Tanzanii. Istnieje też populacja turaków czarnodziobych w zachodniej części Kenii[6].

Opis gatunku

Upierzeniem przypomina bardzo turaka zielonoczubego, do którego wcześniej był zaliczany jako jeden z podgatunków[a][7]. Głowa i przednia część tułowia (szyja, pierś, górna część grzbietu) zielone. Zaokrąglony czub zakończony białą kreską. Dwie białe kreski i jedna czarna znajdują się również w pobliżu oka otoczonego nagą, czerwoną skórą. Dziób barwy czarnej, od której powstała m.in. polska i angielska nazwa gatunkowa. U podgatunku T. schuettii schuettii pokrywy skrzydłowe i ogon mają opalizującą barwę granatową do fioletowej, a u podgatunku T. schuettii emini pokrywy skrzydłowe i pióra ogona opalizują w kolorze zielonym[7]. Lotki u obydwu podgatunków są krwistoczerwone, widoczne głównie w locie. Skrzydła stosunkowo krótkie i zaokrąglone, ogon długi, przystosowany do manewrowania wśród gałęzi. Lata słabo, za to zręcznie skacze i wspina się wśród koron drzew. Charakterystyczny, donośny głos tego turaka to „kuah-kuah-kuah”[8].

Średnie wymiary

Długość ciała wynosi około 40 cm (wraz z długim ogonem). Masa ciała w granicach 199–272 g[8].

Biotop

Różnorodne leśne siedliska na wysokości od 500 do 2800 m n.p.m.[7]

Pożywienie

Owoce, pąki, liście i kwiaty drzew. W okresie lęgowym dietę uzupełniają też drobne stawonogi[8].

Rozmnażanie

Do gniazda (zbudowanego z patyków w formie platformy) samica składa zwykle 2 jaja wysiadywane przez obydwoje rodziców. Para ptaków solidarnie broni również swego terytorium i wychowuje potomstwo[8].

Podgatunki

Wyróżniono dwa podgatunki T. schuettii[1][2][9]:

  • turak górski[4] (T. schuettii emini) – wschodnia część areału, począwszy od wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, gdzie współwystępuje z drugim podgatunkiem i na wschód oraz północ od jej granic[2],
  • turak czarnodzioby[4] (T. schuettii schuettii) – zachodnia część areału: głównie centralna i zachodnia część Demokratycznej Republiki Konga po granice Angoli. Na wschodzie swego zasięgu występowania spotykany wraz z drugim podgatunkiem[2].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje turaka czarnodziobego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].

Uwagi

  1. ↑ Razem z turakami: ostroczubym, niebieskozielonym, żółtodziobym, długoczubym oraz koroniastym.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Taksony opisane przez Coenraada Jacoba Temmincka.

Przypisy

  1. ↑ a b Tauraco schuettii, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c d Black-billed Turaco (Tauraco schuetti). IBC: The Internet Birds Collection. . (ang.).
  3. ↑ a b Tauraco schuettii, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. ↑ a b c Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Musophaginae Lesson, 1828 - turaki (wersja: 2020-05-27). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
  5. ↑ Pod red. Przemysława Busse: Mały słownik zoologiczny. Ptaki T.II. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 304. ISBN 83-214-0043-4.
  6. ↑ Tauraco schuetti, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  7. ↑ a b c Black-billed Turaco. Turacos.org. . (ang.).
  8. ↑ a b c d Black-billed Turacos. Avian Web. . (ang.).
  9. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Turacos, bustards, cuckoos, mesites, sandgrouse. IOC World Bird List (v10.2). . (ang.).

Linki zewnętrzne