Obecnie Turkowszczyzna to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Turkowszczyzna jest przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych kręgach, generując najróżniejsze opinie i punkty widzenia. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy wpływ na kulturę popularną, Turkowszczyzna pozostaje tematem ciągłych badań i dyskusji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Turkowszczyzna, analizując jego znaczenie i wpływ dzisiaj.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu mińskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. ![]() | |
![]() |
Turkowszczyzna (biał. Туркаўшчына; ros. Турковщина) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Raków.
W czasach zaborów wieś w gminie Zasław, w powiecie mińskim, w guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego[2].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie wilejskim, od 1927 roku w powiecie mołodeckim, w gminie Radoszkowice, tuż przy granicy ze Związkiem Sowieckim.
Powszechny Spis Ludności z 1921 roku nie podał danych dotyczących miejscowości[3]. W 1931 w 39 domach zamieszkiwały 223 osoby[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Dubrowej. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Krasnem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dubrowej[5].
Była tu siedziba kompanii 32 Batalionu Straży Granicznej (1922–1923) oraz placówki 2 Batalionu Celnego (1921–1922).
Ze względu na bliskość granicy sytuacja w międzywojennej Turkowszczyznie była niespokojna. Miały tu miejsce m.in. następujące incydenty:
Urodził tu się członek Stołpecko-Nalibockiego zgrupowanie AK plut. Mikołaj Szemiot[8].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR[9][10]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do Białoruskiej SRR[11].