W dzisiejszym świecie Uść to istotny temat, który ogólnie przykuł uwagę społeczeństwa. Jej wpływ był odczuwalny w różnych aspektach życia codziennego, wywołując debaty, refleksje i znaczące zmiany w różnych obszarach. Ponieważ Uść nadal jest przedmiotem zainteresowania i kontrowersji, konieczne jest pełne przeanalizowanie jego implikacji i konsekwencji, a także zbadanie możliwych rozwiązań i ścieżek na przyszłość. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Uść, badając jego korzenie, obecne wymiary i możliwą ewolucję w przyszłości.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
56 |
Tablice rejestracyjne |
CCH |
SIMC |
0841573 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chełmno ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu chełmińskiego ![]() | |
![]() |
Uść – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Chełmno[2].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego.
Wieś związana była historycznie z ziemią chełmińską na Pomorzu Nadwiślańskim. Ma metrykę średniowieczną i istnieje conajmniej od pierwszej połowy XIII wieku. Wymieniona została po raz pierwszy w łacińskim w dokumencie z 1222 jako "Vniche", 1251 "Ust, Usc", 1452 "Hutascz vulgo Uscin, Awczigk"[3].
Miejscowość została założona na prawie polskim i była początkowo własnością książęcą, a później kościelną. W 1222 książę mazowiecki Konrad I nadał biskupowi Chrystianowi wieś Uść we władztwie chełmińskim. W 1251 wspomniano, że wieś graniczyła z posiadłościami miasta Chełmna[3].
W 1226 po sprowadzeniu przez księcia Konrada I mazowieckiego na Mazowsze zakonu krzyżackiego tereny, na których leży miejscowość w XIII-XV wieku znalazły się we władaniu krzyżaków. W 1359 ponownie lokowano miejscowość zmieniając prawo polskie na prawo chełmińskie. W 1466 na mocy traktatu toruńskiego podpisanego po zakończonej wojny trzynastoletniej toczonej pomiędzy państwem zakonu krzyżackiego, a Koroną Królestwa Polskiego miejscowość została właczona do Korony[3].
W 1452 wieś nadana została szpitalowi św. Ducha w Chełmnie w zamian za 12 łanów w Kijewie Królewskim. W 1516 Hugo ze Smoląga otrzymał od biskupa chełmińskiego Jana Konopackiego w drodze zamiany folwark Uście koło Chełmna. W XVI wieku miejscowość była własnością szlachecką leżącą w powiecie chełmińskim Województwa chełmińskiego Korony Królestwa Polskiego i leżała w parafii Chełmno w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[3].
Wskutek I rozbioru Polski w 1772, miejscowość przeszła pod władanie Prus i jak cała ziemia chełmińska znalazła się w zaborze pruskim.