Ulica Obozowa w Warszawie

Obecnie Ulica Obozowa w Warszawie stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu w różnych obszarach. Jego wpływ nie ogranicza się do jednego sektora, ale obejmuje szeroki zakres obszarów, od technologii po zdrowie, kulturę i politykę. Zjawisko Ulica Obozowa w Warszawie przykuło uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując debaty, refleksje i działania wokół jego znaczenia, implikacji i potencjalnych konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne perspektywy Ulica Obozowa w Warszawie, analizując jego ewolucję, znaczenie w bieżącym kontekście i możliwy wpływ w przyszłości.

Ulica Obozowa w Warszawie
Młynów, Młynów, Koło
Ilustracja
Ulica Obozowa, po prawej I kolonia TOR
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa (Wola)

Długość

2500 m

Przebieg
ul. Młynarska
ul. Jana Ostroroga
ul. Płocka
ul. Kajetana Sołtyka
ul. Gostyńska
ul. św. Stanisława
ul. Radziwie
ul. Wawrzyszewska
stacja kolejowa Warszawa Koło
światła al. Prymasa Tysiąclecia
ul. Włodzimierza Majakowskiego
ul. Długomiła, ul. Magistracka
światła ul. Deotymy, ul. Eryka Dahlberga
ul. Dalibora
ul. Erazma Ciołka
światła ul. Dywizjonu 303, ul. Księcia Janusza
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ulica Obozowa w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Obozowa w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Obozowa w Warszawie”
Ziemia52°14′50,2″N 20°57′16,0″E/52,247278 20,954444

Ulica Obozowaulica w dzielnicy Wola w Warszawie.

Historia

W czasach Królestwa Polskiego prowadziła do obozu artylerii pieszej, a w późniejszym okresie do obozu wojska rosyjskiego[1].

Ulica powstała najprawdopodobniej pod koniec XIX wieku. Przez długie lata, była mało znacząca, jej obecny skraj wyznaczał granicę miasta. W trakcie stopniowej rozbudowy Koła i Moczydła, jej znaczenie rosło. 14 grudnia 1931 r. w ulicę Obozową wjechał pierwszy wóz tramwajowy o oznaczeniu linii 16. Połączył on Młynów z placem Zbawiciela.

W okresie międzywojennym Towarzystwo Osiedli Robotniczych (TOR) wybudowano przy Obozowej na Kole osiedle mieszkaniowe imienia Stefana Żeromskiego. Zostało zaprojektowane przez Romana Piotrowskiego, Zdzisława Szulca, Kazimierza Lichtensteina i Aleksandra Brzozowskiego, według wytycznych Karty Ateńskiej[2][3]. To nowoczesne jak na tamte czasy osiedle składało się z 19 wielomieszkaniowych, dwupiętrowych domów, wzniesionych po obu stronach ulicy. Domy I kolonii TOR od nr 62 do 80 są to tzw. korytarzowce (mające po 9 mieszkań na każdym piętrze), a II kolonii TOR od nr 67 do 85 tzw. klatkowce (mające po 4 mieszkania na każdym piętrze, każdej klatki schodowej). Każde mieszkanie zostało wyposażone w instalację wodną i gazową, w.c., piec kaflowy do ogrzewania, kuchnię węglową oraz gazową i pomieszczenie piwniczne do przechowywania węgla opałowego, ziemniaków, itp. Każda klatka schodowa miała dostęp do łaźni, pralni i suszarni bielizny. Osiedle miało ponadto swoje przedszkole, salę teatralną i bibliotekę w budynku przy ul. Obozowej 85, swoją szkołę podstawową przy ulicy Ożarowskiej, a także sklepy spożywcze, aptekę i księgarnię znajdujące się na parterach niektórych budynków frontowych. Pomiędzy budynkami nr. 81 i 83 wybudowanych było kilka garaży. Każdy kompleks 10 domów był ogrodzony i zamykany na noc.[4]

We wrześniu 1939 niemiecka bomba została zrzucona na budynek pod nr 76. Zburzyła część domu i zabiła kilkunastu mieszkańców. Po wojnie, w 1949, na ścianie budynku wmurowano tablicę pamiątkową[5].

Po II wojnie światowej budynki oświatowe osiedla TOR zostały zaadaptowane na Dom Kultury (od 2015 r. będący częścią Wolskiego Centrum Kultury)[6].

W latach 50. XX wieku na Kole.rozpoczął się szybki rozwój budownictwa mieszkaniowego oraz jemu towarzyszącego. Wówczas, na skraju lasku, przy ulicy Dobrogniewa; zbudowano Dzielnicowy Dom Kultury, był on prowadzony przez pana Roykiewicza. Działały zespoły i pracownie: tańca folklorystycznego prowadzony przez primabalerinę Marię Skorupczynę, turystyki rowerowej, modelarnia lotnicza, modelarnia szkutnicza oraz pracownia plastyczna. W 1952, przy ulicy Obozowej 60 oddano do użytku szkołę T.P.D. (Towarzystwa Przyjaciół Dzieci) Podstawową i Liceum Pedagogiczne imienia Filipiny Płaskowickiej.

Ważniejsze obiekty

Przypisy

  1. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 170. ISBN 978-83-62189-08-3.
  2. Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom V Żoliborz i Wola. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 248. ISBN 83-85584-61-7.
  3. Ulica Obozowa na Kole i osiedle TOR , Muzeum Warszawy, 24 kwietnia 2020 (pol.).
  4. W zdrowym domu zdrowy lud. Osiedle TOR na Kole , tubylotustalo.pl .
  5. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 206. ISBN 83-912463-4-5.
  6. Dom Społeczny Obozowa 85 , WCK (pol.).