Ulica Zwycięzców w Warszawie

W dzisiejszym świecie Ulica Zwycięzców w Warszawie zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Jego wpływ był odczuwalny w polityce, kulturze, technologii i codziennym życiu ludzi. Ulica Zwycięzców w Warszawie wywołał debaty, kontrowersje i znaczące zmiany, które zaznaczyły się przed i po w najnowszej historii. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie Ulica Zwycięzców w Warszawie, jego implikacje i wpływ na różne aspekty współczesnego życia. Od jego początków po konsekwencje, szczegółowo przeanalizujemy rolę, jaką Ulica Zwycięzców w Warszawie odgrywa w obecnym świecie i jego projekcję na przyszłość.

Ulica Zwycięzców w Warszawie
Saska Kępa
Ilustracja
Ulica Zwycięzców na wysokości ul. Niekłańskiej, widok w kierunku wschodnim
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Długość

1,3 km

Przebieg
światła ul. Wał Miedzeszyński
175m ul. Kryniczna/ul. Katowicka
270m ul. Zakopiańska
285m ul. Poselska
światła 380 ul. Francuska
plac Przymierza
475m ul. Wandy/ul. Aldony
555m ul. Styki
642m ul. Nobla
światła 740m ul. Saska
850m ul. Niekłańska
1150m ul. Międzynarodowa
1275m
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Zwycięzców w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Zwycięzców w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Zwycięzców w Warszawie”
Ziemia52°13′55,9″N 21°03′34,1″E/52,232194 21,059472
Multimedia w Wikimedia Commons
Budynek Zespołu Szkół nr 77, w skład którego wchodzi XXXV LO im. Bolesława Prusa (nr 7/9)

Ulica Zwycięzców – ulica na Saskiej Kępie w dzielnicy Praga-Południe w Warszawie, rozpoczynająca się przy Wale Miedzeszyńskim, a kończąca przy Kanale Wystawowym.

Nazwa ulicy nawiązuje do czasów I wojny światowej i walk o niepodległość Polski, podobnie jak nazwy wielu innych ulic Saskiej Kępy, w tym równoległych do ulicy Zwycięzców, ulic Obrońców i Walecznych. Zabudowę tworzą głównie domy mieszkalne, a także punkty usługowe, placówki dyplomatyczne i szkoły.

Przebieg i ruch uliczny

Ulica Zwycięzców ma początek przy Wale Miedzeszyńskim, a kończy się na wysokości ulicy Międzynarodowej. Po drodze stykają się z nią następujące ulice: Katowicka, Kryniczna, Zakopiańska, Poselska, Francuska, plac Przymierza, Królowej Aldony, Wandy, Jana Styki, Alfreda Nobla, Saska, Niekłańska i Międzynarodowa.

Ulica Zwycięzców na całej swej długości jest dwukierunkowa i jednojezdniowa[a]. Nie ma na niej dróg rowerowych. Przebiegają przez nią trasy pojazdów komunikacji miejskiej – przystanki mają tu autobusy linii 111, 123, 138 i 147[1].

Historia

Ulica Zwycięzców początkowo nazywała się ulicą Augusta III. Wzmiankowano ją w projekcie Wydziału Technicznego magistratu miasta z 1925, gdzie planowano utworzenie terenu handlowego u zbiegu ulic Zwycięzców i Saskiej[2]. Nawierzchnia i chodniki ułożone zostały w 1938[3]. W czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 na ul. Zwycięzców u zbiegu z ul. Francuską znajdowała się barykada[4]. Po zakończeniu okupacji niemieckiej Biuro Odbudowy Stolicy zdecydowało się na utrzymanie dotychczasowego charakteru ulicy w zakresie jej roli komunikacyjnej[5].

Obecna zabudowa pochodzi jeszcze częściowo z okresu międzywojennego, jak np. domy z roku 1928 powstałe w ramach kolonii Saskiej[6]. Budownictwo z okresu PRL-u, to między innymi domy wybudowane w ramach osiedli Saska Kępa I[b] i Saska Kępa II[c][7]. Przykładem architektury końca XX wieku jest powstały w 2000 u zbiegu ulic Zwycięzców i Międzynarodowej apartamentowiec zaprojektowany przez Jacka Zielonkę[8].

Obiekty

  • Gmach przy ul. Zwycięzców 7/9 – Zespół Szkół nr 77, w skład którego wchodzi XXXV Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Bolesława Prusa kiedyś również Gimnazjum z Oddziałami Dwujęzycznymi nr 19 im. Bolesława Prusa[9]. Projekt budynku powstał jeszcze przed wprowadzeniem w Polsce socrealizmu (1949). Jest dziełem Barbary i Hieronima Karpowiczów. Elewację pokrywa charakterystyczna ceglana dekoracja (1953-1954)[10]. Na ścianie od strony Katowickiej znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Warszawską Syrenkę, wykonana przez Wojciecha Czerwosza[11]. Przed gmachem od strony ul. Zwycięzców stoi popiersie patrona szkoły autorstwa Stanisława Sikory, odsłonięte 19 maja 1983[12].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 10 – willa rodziny Genzlów z 1938, zaprojektowana przez Kazimierza Rafalskiego[13].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 11 – na jego ścianie od strony ul. Katowickiej znajduje się płaskorzeźba Plon autorstwa Jerzego Jarnuszkiewicza. Jest to jeden z ostatnich zachowanych elementów wykonanej w drugiej połowie lat 40. XX wieku dekoracji ul. Katowickiej[14]. W 2011 płaskorzeźba wpisana została do rejestru zabytków[15], a następnie odnowiona[16].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 12 – Ambasada Republiki Azerbejdżanu[17].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 15 – dawny Kącik Retro wyróżniający się wystrojem wnętrza, przejściowo biuro AWS[18], obecnie galeria sztuki i komis połączone z restauracją[19].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 19 – dom wielorodzinny z 1935, zaprojektowany przez Stanisława Barylskiego[13].
  • Budynek na rogu ul. Zwycięzców i Zakopiańskiej – dom, w którym mieszkali m.in. Bronisław Tomecki i Władysław Terlecki.
  • Dom przy ul. Francuskiej 2 (róg Zwycięzców) – willa Łepkowskich z 1933-1934 zaprojektowana przez Lucjana Korngolda i Piotra Marię Lubińskiego. Jej najbardziej charakterystyczne elementy znajdują się po stronie ogrodu – jest to rozległy taras, na który można wejść po krętych schodach[20]. Budynek od początku spotykał się z przychylnymi recenzjami i wskazywany był jako realizacja w duchu idei Le Corbusiera[21]. Obecnie w budynku mieści się siedziba firmy Bose International Planning and Architecture[22].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 29 – Ambasada Republiki Kolumbii[17].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 30 – dom wielorodzinny z 1937, zaprojektowany przez Leonarda Kario[13].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 31 – dom wielorodzinny z 1935, zaprojektowany przez Romana Felińskiego[13]. W domu tym mieszkała Wanda Grodecka, sanitariuszka w powstaniu warszawskim. W 1944 jej mieszkanie służyło jako kryjówka dla trzech powstańców przyprowadzonych przez Juliana Ambroziewicza[23].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 34 – siedziba Departamentu Zawodów Prawniczych i Dostępu do Pomocy Prawnej Ministerstwa Sprawiedliwości[24].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 39 – dom, w którym w latach 1946-1968[25] mieszkał Witold Lutosławski[26] (lokal nr 10).
  • Gmach przy ul. Zwycięzców 44 – Zespół Szkół nr 84, w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa nr 168 im. Wiktora Gomulickiego oraz Gimnazjum z Oddziałami Dwujęzycznymi nr 25 im. Czesława Niemena[27].
  • Budynek przy ul. Zwycięzców 46 – Urząd Pocztowy nr 111[28].
  • Rzeźba plenerowa Majestat Wszechżycia Ryszarda Wojciechowskiego w pobliżu ulicy Międzynarodowej.

Galeria

  • Zwycięzców 20: Tablica pamiątkowa
    Zwycięzców 20: Tablica pamiątkowa
  • Zwycięzców 20: Tablica pamiątkowa
    Zwycięzców 20: Tablica pamiątkowa
  • Zwycięzców 22: Tablica pamiątkowa
    Zwycięzców 22: Tablica pamiątkowa
  • Zwycięzców 39: Tablica pamiątkowa
    Zwycięzców 39: Tablica pamiątkowa
  • Majestat Wszechżycia Ryszarda Wojciechowskiego
    Majestat Wszechżycia Ryszarda Wojciechowskiego

Uwagi

  1. ↑ Z wydzielonymi pasami do skrętu na Wał Miedzeszyński i w ul. Francuską
  2. ↑ Osiedle z 1960 powstałe na terenie między ulicami Angorską, Międzynarodową, Saską i Zwycięzców, zaprojektowane przez Arnolda Majorka
  3. ↑ Osiedle powstałe na terenie między ulicami Międzynarodową, Zwycięzców, Paryską i Trasą Łazienkowską

Przypisy

  1. ↑ ZTM Warszawa – Mapa Komunikacyjna Warszawy. ztm.waw.pl. . .
  2. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 27. ISBN 83-915407-0-7.
  3. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 32. ISBN 83-915407-0-7.
  4. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 11. ISBN 83-915407-0-7.
  5. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 40. ISBN 83-915407-0-7.
  6. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 44. ISBN 83-915407-0-7.
  7. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 108-109. ISBN 83-915407-0-7.
  8. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 122-123. ISBN 83-915407-0-7.
  9. ↑ Zespół Szkół nr 77 w Warszawie. prus.edu.pl. .
  10. ↑ Magdalena Piwowar, Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy. Centrum Architektury, 2012, s. 52. ISBN 978-83-934574-0-3.
  11. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa w listach, opisach, wspomnieniach.... Warszawa: Kowalska/Stiasny, 2004, s. 218.
  12. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 126. ISBN 83-915407-0-7.
  13. ↑ a b c d Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 168. ISBN 83-915407-0-7.
  14. ↑ Paweł Giergoń: Płaskorzeźba „Plon” Jerzego Jarnuszkiewicza w Rejestrze Zabytków. sztuka.net.pl, 2011-01-28. . .
  15. ↑ Zabytkowy „Plon“ na Saskiej Kępie. mwkz.pl. .
  16. ↑ Plon wspólnego działania. pragapld.waw.pl, 2011-11-16. . .
  17. ↑ a b Heads and diplomatic staff of diplomatic missions of foreign states in the Republic of Poland, A – F. msz.gov.pl. . . (ang.).
  18. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 17. ISBN 83-915407-0-7.
  19. ↑ NANA cafe i komis rzeczy pięknych. nanacafe.pl. . .
  20. ↑ Magdalena Piwowar, Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy. Centrum Architektury, 2012, s. 43. ISBN 978-83-934574-0-3.
  21. ↑ Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001, s. 52-55. ISBN 83-915407-0-7.
  22. ↑ Bose Architects. Contact. .
  23. ↑ Wanda Grodecka: Wspomnienie sanitariuszki. W: Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa w listach, opisach, wspomnieniach.... Warszawa: Kowalska/Stiasny, 2004, s. 132.
  24. ↑ Departament Nadzoru Zawodów Prawniczych i Dostępu do Pomocy Prawnej. bip.ms.gov.pl. . .
  25. ↑ Witold Lutosławski - Przewodnik po Warszawie. Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, 2013. .
  26. ↑ Trasa spacerowa – Saska Kępa. pragapld.waw.pl. . .
  27. ↑ Zespół Szkół nr 84. zs84.pl. . .
  28. ↑ Wyszukiwarka placówek Poczty Polskiej. poczta-polska.pl. .

Bibliografia

  • Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa. Warszawa: Murator, 2001. ISBN 83-915407-0-7.
  • Magdalena Piwowar, Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś: SAS. Ilustrowany atlas architektury Saskiej Kępy. Centrum Architektury, 2012. ISBN 978-83-934574-0-3.
  • Hanna Faryna-Paszkiewicz: Saska Kępa w listach, opisach, wspomnieniach... Warszawa: Kowalska/Stiasny, 2004.

Linki zewnętrzne