Voldemārs Salnais

W dzisiejszym świecie Voldemārs Salnais to temat budzący duże zainteresowanie i debatę wśród społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną czy wpływ na dziedzinę nauki, Voldemārs Salnais przyciągnął uwagę tysięcy ludzi na całym świecie. W miarę dalszego zgłębiania tego fascynującego tematu ważne jest, aby otworzyć oczy na jego wiele aspektów i zrozumieć, w jaki sposób ukształtował on i będzie kształtował naszą teraźniejszość i przyszłość. W tym artykule zagłębimy się w znaczenie i znaczenie Voldemārs Salnais, zbadamy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i zbadamy różne perspektywy, które istnieją wokół tego tematu.

Voldemārs Salnais
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1886
Lubāna

Data i miejsce śmierci

4 sierpnia 1948
Sztokholm

Minister spraw zagranicznych
Okres

od 1933
do 1934

Ambasador Łotwy w Skandynawii
Okres

od 1937
do 1940

Odznaczenia
Order Krzyża Orła I Klasy (Estonia)

Voldemārs Salnais (ur. 20 maja 1886 w Lubānie, zm. 4 sierpnia 1948 w Sztokholmie) – łotewski polityk i dyplomata, szef Urzędu Statystycznego Łotwy, minister spraw zagranicznych (1933–1934) i poseł w Skandynawii (1937–1940).

Życiorys

W 1905 ukończył szkołę średnią w Rydze. Jeszcze jako uczeń zaangażował się w działalność antycarską, za co został zesłany do guberni irkuckiej. Po wypuszczeniu na wolność w 1913 wyjechał do USA, skąd wrócił na jesieni 1917 na Łotwę. W latach 1918–1920 przebywał na Dalekim Wschodzie, gdzie pracował w Łotewskiej Radzie Narodowej. Powrócił do kraju w 1920 obejmując urząd wiceprezesa i prezesa urzędu statystycznego (1920–1921, 1926–1933, 1934–1937).

W 1921 rozpoczął karierę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1933–1934 sprawował urząd ministra. W maju 1937 mianowano go posłem Republiki Łotewskiej w Szwecji, Danii i Norwegii z siedzibą w Sztokholmie.

23 lipca 1940 przekazał ministrowi spraw zagranicznych Szwecji notę protestacyjną wobec zajęcia Łotwy przez wojska radzieckie. W następnym miesiącu wobec uznania radzieckiej aneksji przez władze szwedzkie poselstwo Łotwy zawiesiło swoją działalność.

W trakcie i po zakończeniu II wojny światowej żył na emigracji w Sztokholmie, wydał tam dwie książki: "One year of German occupation" (1942) i "Neatkarīgā Latvija" (pol. Niepodległa Łotwa, 1944). W maju 2010 Biblioteka Królewska w Sztokholmie zadecydowała o przekazaniu Łotwie osobistego archiwum Salnaisa[1].

Został odznaczony m.in. estońskim Orderem Krzyża Orła I klasy (1933).

Przypisy

Bibliografia