Władysław Daniłowski (powstaniec styczniowy)
W następnym artykule bliżej przyjrzymy się Władysław Daniłowski (powstaniec styczniowy), tematowi, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Władysław Daniłowski (powstaniec styczniowy) był przez lata przedmiotem debaty i fascynacji. Poprzez dogłębną analizę i szeroko zakrojone badania zbadamy różne aspekty Władysław Daniłowski (powstaniec styczniowy) i jego wpływ w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Mając na celu przedstawienie kompleksowego i wnikliwego spojrzenia, ten artykuł stara się rzucić światło na Władysław Daniłowski (powstaniec styczniowy) i jego znaczenie we współczesnym świecie.
| |
 Lis | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1841 |
| Data i miejsce śmierci |
1878 |
| Ojciec |
August Daniłowski |
| Matka |
Anna Mejerówna |
| Żona |
Julia Cyrynówna |
Władysław Daniłowski herbu Lis (ur. 1841 w Sandomierzu, zm. 1878 w Petersburgu) – członek Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym, członek Komitetu Centralnego Narodowego w 1862, zesłaniec syberyjski, pamiętnikarz.
W 1858 rozpoczął studia na Akademii Medyko-Chirurgicznej. Należał do tajnego kółka samokształceniowego, od 1861 do kółka rewolucyjnego. Od lipca tego roku był przywódcą Komitetu Akademickiego[1]. Za udział w manifestacji patriotycznej 15 października 1861 więziony był kilka tygodni w Cytadeli Warszawskiej. Na początku 1862 przystąpił do Komitetu Miejskiego, później do 3 sierpnia 1862 był członkiem Komitetu Centralnego. Będąc zwolennikiem Ludwika Mierosławskiego, pertraktował z nim w Paryżu warunki objęcia przywództwa przyszłego powstania.
Po wybuchu powstania został mianowany członkiem Komisji Wykonawczej Rządu Narodowego. Udał się w misji do Paryża, wioząc Ludwikowi Mierosławskiemu wezwanie do objęcia dyktatury. Po powrocie uczestniczył w bitwach pod Krzywosądzem i Nową Wsią. 28 lutego 1863 jako samozwańczy komisarz Rządu Narodowego przy dyktatorze Mierosławskim został usunięty z Komisji Wykonawczej i wyjechał do Krakowa. W wyniku denuncjacji agenta od zakupu broni został aresztowany we Wrocławiu i osadzony w więzieniu w Berlinie, z którego udało mu się uciec. W Paryżu związał się z agentem generał-policmajstra Królestwa Kongresowego Fiodora Fiodorowicza Trepowa; dzięki intrygom tegoż został komisarzem fikcyjnego Rządu Narodowego. W wyniku prowokacji Aleksandra Zwierzchowskiego[2] został ściągnięty do kraju i wydany w ręce władz rosyjskich, a następnie osadzony na Pawiaku. Od 1866 przebywał na zesłaniu w Minusińsku, od 1869 – w Cywilsku.
Przypisy
- ↑ Stefan Kieniewicz, Warszawa w powstaniu styczniowym, Warszawa 1983, s. 84
- ↑ Ibidem, s. 203-204.
Bibliografia
- Janusz Iwaszkiewicz, Władysław Daniłowski, w: Polski Słownik Biograficzny, t. IV, Kraków 1938, s. 420-421.
- Władysław Daniłowski, Władysława Daniłowskiego notatki do pamiętników, Kraków 1908.
