W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Walki o Rzepin, tematem, który w ostatnim czasie wzbudził zainteresowanie i dyskusję. Walki o Rzepin to problem, który dotyczy szerokiego spektrum społeczeństwa, od aspektów osobistych po kwestie polityczne, gospodarcze i kulturowe. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i rzucimy światło na różne aspekty związane z Walki o Rzepin, aby zaoferować pełną i obiektywną wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.
II wojna światowa | |||
![]() gen. mjr Iwan Juszczuk, dowódca 11 KPanc. którego żołnierze zdobyli Rzepin | |||
Czas |
1-2 lutego 1945 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna | |||
Wynik |
zwycięstwo Armii Czerwonej | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej ![]() | |||
![]() |
Walki o Rzepin – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 1-2 lutego 1945 między oddziałami Armii Czerwonej a Wehrmachtu, zakończone zdobyciem Rzepina głównie przez żołnierzy 11 Samodzielnego Korpusu Pancernego.
Wojska Armii Czerwonej które ruszyły 12 stycznia 1945 z linii Wisły, z końcem stycznia w ramach ofensywy styczniowej dotarły na przedpola Rzepina, gdzie wojska niemieckie zorganizowały kolejny silny garnizon (będący przyczółkiem po wschodnie stronie rzeki Odry) składający się z oddziałów piechoty, artylerii i 28 batalionu saperów. Do ataku na miasto wyznaczono 11 Samodzielny Korpus Pancerny dowodzony przez generała majora Iwana Juszczuka[1].
W walkach o miejscowość uczestniczyli też żołnierze z 274 Dywizji Strzeleckiej z 61 Korpusu Strzeleckiego należącego do 69 Armii dowodzonej przez generała pułkownika Władimira Kołpakczi[2]. Po ciężkich walkach trwających od 1 lutego 1945 miejscowość została zdobyta przez żołnierzy Armii Czerwonej 2 lutego o godzinie 3.00 nad ranem. W czasie wymiany ognia i walk w mieście między wojskami III Rzeszy a ZSRR zniszczeniu uległo ponad 85% zabudowy Rzepina[2].