W dzisiejszym świecie Wasilis Papajeorgopulos to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Wasilis Papajeorgopulos wywołuje ciągłą debatę i jest przedmiotem studiów i badań ekspertów z różnych dziedzin. Zjawisko to wywarło znaczący wpływ na społeczeństwo, zmieniając sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje, konsumują informacje i odnoszą się do otaczającego ich świata. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Wasilis Papajeorgopulos i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia.
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
27 czerwca 1947 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Wasilis Papajeorgopulos (gr. Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, ur. 27 czerwca 1947 w Salonikach[1]) – grecki polityk, były burmistrz Salonik, w młodości lekkoatleta, sprinter, medalista mistrzostw Europy z 1971 i dwukrotny olimpijczyk.
Wystąpił na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach, gdzie odpadł w eliminacjach biegu na 100 metrów oraz sztafety 4 × 100 metrów[2]. Zajął 5. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii[3].
Zdobył brązowy medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach, przegrywając jedynie z Wałerijem Borzowem ze Związku Radzieckiego i Gerhardem Wuchererem z RFN[4]. Zwyciężył w tej konkurencji na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[5].
Zdobył brązowy medal w biegu na 50 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble, przegrywając tylko z Borzowem i innym zawodnikiem radzieckim Aleksandrem Kornielukiem[6]. 3 czerwca 1972 w Bratysławie wyrównał rekord Europy na dystansie 100 metrów czasem 10,0 s[7]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów[1].
Zajął 8. miejsce w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu[8]. Odpadł w półfinale biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[9]. Zdobył srebrny medal na tym dystansie na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze (pokonał go Pietro Mennea)[5].
Zdobył srebrny medal w biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium (szybszy od niego był tylko Wałerij Borzow)[10]. Odpadł w eliminacjach biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].
W latach 1971–1975 zwyciężał w biegu na 100 metrów w mistrzostwach krajów bałkańskich, a w 1971 i 1972 triumfował również w biegu na 200 metrów[11].
Wielokrotnie poprawiał rekordy Grecji w biegu na 100 metrów do czasu 10,0 s (pomiar ręczny, 3 czerwca 1972 w Bratysławie) i 10,23 s (pomiar automatyczny, 4 sierpnia 1972 w Izmirze) i w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 40,02 (2 sierpnia 1974 w Sofii). Był również rekordzistą Grecji w biegu na 200 metrów z czasem 21,27 s (5 września 1971 w Zagrzebiu)[12].
Później został politykiem. Od 1981 do 1998 był posłem do parlamentu Grecji z okręgu Saloniki z listy partii Nowa Demokracja[13]. W latach 90. był wiceministrem kultury odpowiedzialnym za sport. Zrezygnował z mandatu posła, gdy został wybrany burmistrzem Salonik. Sprawował ten urząd od 1 stycznia 1999 do 31 grudnia 2010. W 2013 został oskarżony o defraudację 17,9 miliona euro i skazany na dożywotnie więzienie. Sąd apelacyjny złagodził karę do 20 lat więzienia[14]. Został zwolniony w 2015 ze względu na stan zdrowia. W 2018 został ponownie skazany, tym razem na 8 lat więzienia za pranie pieniędzy[15].