Claude Piquemal
W dzisiejszym świecie Claude Piquemal stał się istotnym tematem, który przyciąga uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Claude Piquemal wywarł znaczący wpływ w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Przez lata Claude Piquemal wywołał żarliwe debaty i przyniósł poważne zmiany w sposobie, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat. W tym artykule zbadamy ewolucję Claude Piquemal w czasie i zbadamy jego wpływ na współczesne społeczeństwo.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1939 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
172 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Claude Piquemal (ur. 19 marca 1939 w Siguer[1]) – francuski lekkoatleta, medalista olimpijski i mistrzostw Europy.
Był sprinterem. Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie startował w biegu na 100 metrów (odpadł w ćwierćfinale) i w sztafecie 4 × 100 metrów (zdyskwalifikowana w eliminacjach)[1]. Dwa lata później na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie zdobył złoty medal w biegu na 100 metrów (przed swym rodakiem Jocelynem Delecourem), a w sztafecie 4 × 100 metrów był czwarty[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio Piquemal odpadł w półfinale biegu na 100 metrów, natomiast w sztafecie 4 × 100 metrów zdobył wraz z kolegami brązowy medal (sztafeta biegła w składzie Paul Genevay, Bernard Laidebeur, Piquemal i Delecour)[1]. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie zdobył brązowy medal na 100 metrów (za Wiesławem Maniakiem i Rogerem Bambuckiem). Natomiast sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem zdobyła złoty medal (w składzie Marc Berger, Delecour, Piquemal i Bambuck)[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku startował tylko w sztafecie 4 × 100 metrów. Francuzi ponownie zostali brązowymi medalistami olimpijskimi (w składzie Gérard Fenouil, Delecour, Piquemal i Bambuck)[1].
Złoty medalista igrzysk śródziemnomorskich z 1963 w biegu na 100 metrów z czasem 10,5 s[4].
Piquemal był mistrzem Francji na 100 metrów w 1960 i 1963[5], wicemistrzem na 100 metrów w 1961 i 1962 oraz na 200 metrów w latach 1960-1963 i 1965, a także brązowym medalistą mistrzostw kraju na 100 metrów z 1959 i 1965 oraz na 200 metrów z 1959[6].
Rekordy życiowe:
- 100 m – 10,33 s
- 200 m – 20,5 s (Stade Sébastien Charléty, Paryż, 11 czerwca 1965), dawny rekord Francji[7]
Przypisy
- ↑ a b c d Claude Piquemal , olympedia.org (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 516, 520 (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 522, 527 (ang.).
- ↑ Jeux Méditerranéens de 1963 , cijm.org.gr, s. 2 (fr.).
- ↑ French Championships , GBRAthletics.com (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 , cdm.athle.com, 20 maja 2021, s. 224, 232, 240, 247, 255, 256, 271 (fr.).
- ↑ Historique Records National – 200 m, Hommes , athle.com (fr.).