Wiaczesław Sołowjow

Wiaczesław Sołowjow

Pełne imię i nazwisko	Wiaczesław Dmitrijewicz Sołowjow
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1925 Wieszniaki, gubernia moskiewska, Rosyjska FSRR
Data i miejsce śmierci	7 września 1996 Moskwa
Wzrost	173 cm
Pozycja	napastnik/pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1938–1941 Lokomotiw Moskwa 1943 SKIF Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1944 Lokomotiw Moskwa ? (?) 1945–1952 CDKA/CDSA Moskwa 117 (38) 1952–1953 MWO Moskwa 6 (0) 1953–1954 Torpedo Moskwa 16 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1954–1957 Krylja Sowietow Kujbyszew 1959–1962 Dynamo Kijów 1962–1964 ZSRR olimpijska 1963–1964 CSKA Moskwa 1965–1966 Dinamo Moskwa 1967–1968 Dinamo Tbilisi 1969–1971 Dinamo Leningrad (dyrektor) 1972–1975 Paxtakor Taszkent 1976–1980 wicemistrz Zarządu Federacji ZSRR 1980–1983 Dinamo Moskwa 1985 Neftçi PFK 1985–1986 ESzWSM Moskwa (dyrektor) 1988 Tawrija Symferopol 1989–1990 Pamir Duszanbe 1991 Ałga Biszkek 1992 CSKA Taszkent
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia

Wiaczesław Dmitrijewicz Sołowjow (ros. Вячеслав Дмитриевич Соловьёв; ur. 14 stycznia 1925 na stacji kolejowej Wieszniaki, w guberni moskiewskiej, zm. 7 września 1996 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, a wcześniej pomocnika, trener piłkarski.

Uczestniczył w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. W 1944 rozpoczął karierę piłkarską w moskiewskiej drużynie Lokomotiw Moskwa, skąd w następnym roku przeszedł do CDKA Moskwa, który w 1951 zmienił nazwę na CDSA Moskwa. Po tym, jak w 1952 CDSA po 3 kolejkach rozformowano przez nieudany występ reprezentantów klubu na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach, został piłkarzem MWO Moskwa. W 1953 po 6 kolejkach również MWO został rozformowany i piłkarz przeniósł się do Torpeda Moskwa. W 1954 zakończył karierę piłkarską^[1].

W 1954 rozpoczął karierę trenerską. Najpierw do 1957 pracował z drużyną Krylja Sowietow Kujbyszew. W 1959 konsultował chińskie kluby piłkarskie. W lipcu 1959 objął stanowisko głównego trenera oraz dyrektora w klubie Dynamo Kijów, z którym w 1961 zdobył pierwsze mistrzostwo ZSRR w historii kijowskiego klubu^[2]. Od września 1962 do czerwca 1964 prowadził olimpijską reprezentację ZSRR. Od 1963 trenował kluby CSKA Moskwa, Dinamo Moskwa, Dinamo Tbilisi, Paxtakor Taszkent, Neftçi PFK, Tawrija Symferopol, Pamir Duszanbe, Ałga Biszkek i CSKA Taszkent. Również zajmował stanowiska dyrektora klubu Dinamo Leningrad i ESzWSM Moskwa oraz wicemistrza Zarządu Federacji ZSRR. W 1958, 1983 i 1984 pracował na stanowisku trenera państwowego. Pod jego kierownictwem awans do Wyższej Ligi zdobył w 1956 Krylja Sowietow Kujbyszew, w 1972 Paxtakor Taszkent, a do Pierwszej ligi w 1987 Tawrija Symferopol. Zmarł 7 września 1996 w Moskwie w wieku 71 lat^[3]. Pochowany na Cmentarzu Wostriakowskim w Moskwie^[4].

• mistrz ZSRR: 1946, 1947, 1948, 1950, 1951
• wicemistrz ZSRR: 1949
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1953
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1948, 1951

• mistrz ZSRR: 1961
• wicemistrz ZSRR: 1960
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1967
• mistrz Pierwszej ligi ZSRR: 1956, 1972
• mistrz Drugiej ligi ZSRR: 1987

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1961
• tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1961
• tytuł Zasłużonego Trenera Gruzińskiej SRR: 1968
• tytuł Zasłużonego Trenera Uzbeckiej SRR: 1972
• odznaczony Orderem „Znak Honoru”

• Wiaczesław Sołowjow w bazie RusTeam (ros.)
• Wiaczesław Sołowjow w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Sylwetka na rusteam.permian.ru (ros.)
• Profil w Encyklopedii CSKA Moskwa (ros.)