W dzisiejszym świecie Wiktor Cariow to istotny temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie w środowisku akademickim, Wiktor Cariow stał się tematem ogólnego zainteresowania, który wywołał gorące dyskusje i żarliwe debaty. Od swojego pojawienia się do dzisiejszej ewolucji, Wiktor Cariow pozostawił niezatarty ślad w historii, czyniąc go tematem wartym głębszego zbadania, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() | |||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Wiktor Grigoriewicz Cariow | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1931 | ||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
2 stycznia 2017 | ||||||||||||||||
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Wiktor Grigoriewicz Cariow (ros. Виктор Григорьевич Царёв, ur. 2 czerwca 1931 w Moskwie, zm. 2 stycznia 2017[1]) – rosyjski piłkarz występujący na pozycjach obrońcy i pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.
Wychowanek Dynama Moskwa, w którym grał przez większą część kariery zawodniczej z przerwą na lata 1952–1953, kiedy odbywał służbę wojskową i występował w drużynie piłkarskiej w Kalininie. Jako zawodnik Dynama zdobył 4 tytuły Mistrza ZSRR (1955, 1957, 1959, 1963). W latach 1958–1963 12 razy wystąpił w zespole reprezentacyjnym ZSRR. Uczestniczył w mistrzostwach świata w 1958 w Szwecji. Był również rezerwowym na turnieju mistrzostw Europy w 1960. Karierę piłkarską zakończył w 1966.
Przez wiele lat pracował jako trener i działacz piłkarski, związany głównie z moskiewskim Dynamem, w którym pełnił różne stanowiska, od członka sztabu szkoleniowego do przewodniczącego rady dyrektorów klubu. Działał również w stowarzyszeniu sportowym „Dynamo” jako główny trener sekcji piłki nożnej i hokeja. Współpracował z reprezentacją jako drugi trener i selekcjoner drużyny juniorów, z którą w 1976 zdobył Mistrzostwo Europy.