Wiktor Zwiahincew

W dzisiejszym świecie Wiktor Zwiahincew to temat, który przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Od naukowców i ekspertów w danej dziedzinie, po osoby po prostu poszukujące ogólnych informacji, Wiktor Zwiahincew stał się kluczowym punktem odniesienia we współczesnej kulturze. Dzięki swojemu wpływowi na różne aspekty społeczeństwa Wiktor Zwiahincew wywołał debaty, dyskusje i refleksje, które mają na celu zrozumienie jego znaczenia w obecnym kontekście. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Wiktor Zwiahincew, od jego powstania po ewolucję, aby rzucić światło na jeden z najbardziej istotnych obecnie tematów.

Wiktor Zwiahincew
Віктор Звягінцев
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Ołeksandrowicz Zwiahincew

Data i miejsce urodzenia

22 października 1950
Stalino

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 2022
Donieck

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Szachtar Donieck
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1968–1970 Szachtar Donieck 12 (0)
1971 SKA Kijów 42 (0)
1972 CSKA Moskwa 26 (0)
1973–1975 Szachtar Donieck 72 (0)
1976 Dynamo Kijów 5 (0)
1977–1980 Szachtar Donieck 65 (0)
1981 Metałurh Zaporoże 0 (0)
1981 Tawrija Symferopol 33 (0)
W sumie: 255 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1968–1969  ZSRR U-18 14 (0)
1969–1973  ZSRR U-23 12 (1)
1972–1976  ZSRR olimpijska 8 (1)
1975–1976  ZSRR 13 (1)
W sumie: 47 (3)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Montreal 1976 piłka nożna
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)
Multimedia w Wikimedia Commons

Wiktor Ołeksandrowicz Zwiahincew, ukr. Віктор Олександрович Звягінцев, ros. Виктор Александрович Звягинцев, Wiktor Aleksandrowicz Zwiagincew (ur. 22 października 1950 w Stalinie, zm. 22 kwietnia 2022 w Doniecku[1]) – ukraiński piłkarz grający na pozycji obrońcy, reprezentant ZSRR, sędzia piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Szachtara Donieck, w którym rozpoczął karierę piłkarską. Najpierw występował w drużynie rezerwowej, a 8 marca 1970 debiutował w podstawowej jedenastce. W latach 1971–1972 odbywał służbę wojskową w SKA Kijów, a potem w CSKA Moskwa. W 1973 powrócił do Szachtara. W 1975 pełnił funkcję kapitana drużyny. W 1976 przeszedł do Dynama Kijów, ale nie potrafił przebić się do podstawowego składu i po roku ponownie wrócił do Szachtara. Karierę piłkarską zakończył w klubach Metałurh Zaporoże i Tawrija Symferopol.

Kariera reprezentacyjna

25 maja 1972 roku debiutował w olimpijskiej reprezentacji ZSRR w wygranym 3:1 meczu z Francją.

12 października 1975 roku debiutował w narodowej reprezentacji ZSRR w wygranym 1:0 meczu kwalifikacyjnym do ME-76 ze Szwajcarią. Łącznie rozegrał 13 gier reprezentacyjnych i strzelił 1 gola.

Kariera sędziowska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej najpierw pracował jako górnik, a potem rozpoczął pracę sędziowską. Sędzia kategorii ogólnokrajowej. Sędziował około 70 meczów Mistrzostw ZSRR (1985–1991), a potem około 80 meczów Mistrzostw Ukrainy (1992–1996)[2]. Obecnie pracuje na stanowisku dyrektora SDJuSzOR w Doniecku oraz pełni funkcję prezydenta Związku Piłkarskiego w Doniecku. Od 2003 jest inspektorem Federacji Piłki Nożnej Ukrainy.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Sukcesy reprezentacyjne

Sukcesy indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Помер видатний футболіст, колишній капітан Шахтаря. sport.unian.ua. . (ukr.).
  2. ↑ Шахтёр Донецк. . .
  3. ↑ UA-Футбол. Ветераны „Шахтера” получили ордена и медали от государства.

Bibliografia

Skład reprezentacji ZSRR na Igrzyska Olimpijskie 1976 w Montrealu