Wilhelm Haase

W tym artykule szczegółowo zgłębimy temat Wilhelm Haase, który w ostatnich latach wywołał duże zainteresowanie i kontrowersje. Od momentu pojawienia się Wilhelm Haase przyciąga uwagę ludzi z różnych dziedzin, wywołując żarliwe debaty i sprzeczne opinie. Poprzez tę analizę staramy się szczegółowo zbadać różne aspekty otaczające Wilhelm Haase, aby rzucić światło na jego znaczenie, implikacje i możliwy przyszły rozwój. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zajmiemy się zarówno jego wymiarem historycznym, kulturowym, społecznym i naukowym, jak i różnorodnymi perspektywami, które istnieją w tej kwestii, starając się zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję Wilhelm Haase.

Wilhelm Haase
SS-Sturmbannführer SS-Sturmbannführer
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1906
Berlin

Data i miejsce śmierci

23 maja 1952
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

1939–1945

Formacja

Schutzstaffel

Wilhelm Haase, zwany również zdrobniale Willi Haase (ur. 17 maja 1906 w Berlinie, zm. 23 maja 1952 w Krakowie) – Sturmbannführer SS, niemiecki zbrodniarz wojenny.

Życiorys

Jego ojcem był inżynier Wilhelm Haase, a matką Maria Tokarska. Członek NSDAP o numerze legitymacji 23458 i SS o numerze legtymacji 1077. W latach 1941–1944 pełnił rolę szefa sztabu SSPF w Krakowie. Na jego rozkaz Amon Göth przeprowadził likwidację getta krakowskiego w dniach 13–14 marca 1943. Haase osobiście nadzorował likwidację części żydowskiej obozu pracy przymusowej w Szebniach od 4 listopada 1943 (prawdopodobnie w ramach Aktion Erntefest[1]), zlecając także rozstrzelanie około dwadzieściorga żydowskich zaufanych komendy obozu jako świadków pijackich orgii byłych komendantów, w których sam brał udział[2].

W styczniu 1944 roku skazany przez sąd SS na 6 miesięcy więzienia i wcielony do Waffen-SS.

Po wojnie skazany przez sąd brytyjski na 2 lata więzienia, a następnie wydany Polsce w 1950 roku. 26 czerwca 1951 roku[3] skazany przez Sąd Okręgowy w Krakowie na karę śmierci. Wyrok wykonano 23 maja 1952 roku w krakowskim więzieniu Montelupich.

Przypisy

  1. ↑ Robert Kuwałek, Ryszard Kotarba, „Niemiecki obóz w Płaszowie 1942–1943”, Warszawa 2009 (recenzja), „Zeszyty Majdanka”, 25, 2011, s. 301–302.
  2. ↑ Stanisław Zabierowski, Rzeszowskie pod okupacją hitlerowską, Warszawa: Książka i Wiedza, 1975, s. 108, 111–113.
  3. ↑ Polen – Philipps-Universität Marburg – ICWC. . (niem.).

Bibliografia

  • S. Zabierowski, Szebnie. Z dziejów obozów hitlerowskich, KAW, Rzeszów 1985