XV Korpus Armijny (III Rzesza)
Dziś XV Korpus Armijny (III Rzesza) to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Od momentu pojawienia się XV Korpus Armijny (III Rzesza) przykuł uwagę wielu ludzi ze względu na jego dzisiejsze znaczenie. Z biegiem czasu XV Korpus Armijny (III Rzesza) stał się przedmiotem debaty, badań i analiz, co spowodowało rosnące zainteresowanie jego badaniami. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z XV Korpus Armijny (III Rzesza), aby zaoferować kompleksowe spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak istotny. Od jego początków po obecne implikacje, przeanalizujemy wszystkie istotne aspekty, aby zrozumieć znaczenie XV Korpus Armijny (III Rzesza) w dzisiejszym społeczeństwie.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1938 |
| Rozformowanie |
1940 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja na Polskę agresja na Francję | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
| Podległość | |
XV Korpus Armijny, Grupa Hoth, – jeden z niemieckich korpusów armijnych, uczestniczył w agresji na Polskę i Francję.
XV Korpus Zmotoryzowany utworzony 10 października 1938 roku w miejscowości Jena do nadzorowania dywizji lekkich. W 1939 roku wziął udział w agresji na Polskę w składzie 10 Armii[1]. W początkowej fazie agresji z rejonu Śląska atakował oddziały Krakowskiej Brygady Kawalerii[2]. Dywizje korpusu zwanego też Grupą Hotha walczyły m.in. z oddziałami Armii Prusy na przedpolach Kielc, i w bitwie pod Iłżą. Następnie korpus walczył pod Warszawą.
Wchodzący w skład XV KA żołnierze 2 Dywizji Lekkiej w czasie agresji na Polskę dopuścili się maltretowania lub zabijania jeńców. Miało to miejsce np. w Opatowcu i Starych Kozłowicach[3][4].
W 1940 roku zaatakował Francję, wchodząc kolejno w skład: 4 Armii, Grupy Kleist i 2 Armii. Korpus walczył przeciw aliantom zachodnim pod Dunkierką, nad Sommą i Loarą. W listopadzie 1940 roku wzmocniona i przekształcona w 3 Grupę Pancerną[1].
Dowódca korpusu
- gen. płk Hermann Hoth[5]
Struktura organizacyjna
Oddziały korpuśne: 61 batalion łączności i 415 Korpuśny Oddział Zaopatrzenia
Skład we wrześniu 1939 roku[6]:
Skład w czerwcu 1940 roku[7]:
- 5 Dywizja Pancerna
- 7 Dywizja Pancerna
- 2 Dywizja Piechoty (zmotoryzowana)
Przypisy
- ↑ a b Mitcham 2010 ↓, s. 222.
- ↑ Steblik 1989 ↓, s. 131.
- ↑ Sudoł, Tomasz (2011). "Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach polskich we wrześniu 1939 roku". Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej. 8-9 (129-130)
- ↑ Erenz i Janssen 1997 ↓, s. 181.
- ↑ Iwanowski 1961 ↓, s. 611.
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 25.
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 38.
Bibliografia
- Chris Bishop: Niemieckie piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
- Benedikt Erenz, Karl-Heinz Janssen: Niemcy o zbrodniach Wehrmachtu. Warszawa: 1997. ISBN 83-11-08722-9.
- Wincenty Iwanowski: Kampania wrześniowa 1939. Wysiłek zbrojny narodu polskiego w czasie II wojny światowej. Warszawa: 1961.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
- Władysław Steblik: Armia Kraków 1939. Warszawa: 1989. ISBN 83-11-07434-8.
.svg){kind=small}